Πάσχος Μανδραβέλης
Καθημερινή, 15/10/2017
Εχουμε μιλήσει πολλάκις για τις ποικιλώνυμες συλλογικότητες που εμφανίζονται ξαφνικά και δεν ξέρουμε ούτε από πού κρατάει η σκούφια τους ούτε τι σκοπούς έχουν. Σημειώναμε πως «ένα από τα πιο ενδιαφέροντα (και έξυπνα) επικοινωνιακά τερτίπια του “χώρου” –έτσι ονομάζεται πλέον η παλαβή Αριστερά με τις παραφυάδες της– είναι οι ποικιλώνυμες “πρωτοβουλίες”. Πρόκειται για χαλαρά οργανωτικά σχήματα –συνήθως παρέες– που παίρνουν βαρύγδουπα ονόματα ώστε να μένουν έκθαμβοι οι αδαείς. (…) Ετσι κι αλλιώς, δεν δίνουν λογαριασμό σε κανένα. Οι “πρωτοβουλίες”, κατά κανόνα, δεν υπογράφονται από φυσικά πρόσωπα. Είναι απλώς βαρύγδουπες ονομασίες χωρίς ονοματεπώνυμα» («Πρωτοβουλίες, επιτροπές και συναφή τερτίπια», «Καθημερινή» 12.6.2011).
Αυτές οι συλλογικότητες συνήθως ντύνουν τη δράση τους με πολιτική λεοντή, αλλά δεν αγωνίζονται μόνο για την Αριστερά και τον άνθρωπο. Αγωνίζονται επίσης και για το μπαταχτσιλίκι κάποιων εχόντων και κατεχόντων. Σύμφωνα με τη Συντονιστική Επιτροπή Συμβολαιογραφικών Συλλόγων Ελλάδος, την περασμένη εβδομάδα οι διαβόητες συλλογικότητες ματαίωσαν τους εξής πλειστηριασμούς: α) Για πλοίο υπό ιταλική σημαία, ιδιοκτησίας κυπριακής εταιρείας, για συνολικές οφειλές 12.336.000 ευρώ στις οποίες οφειλές συμπεριλαμβάνονται και απαιτήσεις ναυτεργατών. β) Για οικόπεδο και κτίριο γραφείων ιδιοκτησίας ανωνύμου εταιρείας για συνολικό ύψος οφειλών 21.150.000 ευρώ. γ) Για τέσσερις οριζόντιες ιδιοκτησίες στον Δήμο Αθήνας, στην περιοχή Ψυρρή, ιδιοκτησίας φυσικού προσώπου, για συνολικές οφειλές 2.500.000 ευρώ. δ) Για μεζονέτα στη Βούλα Αττικής για χρέη ανωνύμου εταιρείας για συνολικές οφειλές της 3.093.643 ευρώ. Είναι πολλά τα λεφτά στον αγώνα για το «κανένα σπίτι, βίλα, εμπορικό κέντρο, καράβι, οριζόντια ιδιοκτησία, στα χέρια τραπεζίτη».
Κάποιος είχε γράψει πως «πολιτική είναι η τέχνη να αποσπάς ψήφους από τους φτωχούς, χρήματα για την καμπάνια από τους πλούσιους, υποσχόμενος να προστατεύσεις τους μεν από τους δε». Το ίδιο μάλλον ισχύει και για τον ακτιβισμό στην Ελλάδα, με τη διαφορά ότι οι πλούσιοι προστατεύονται από ιδιωτικές ακτιβιστικές ομάδες, ενώ όπου φτωχός και η μοίρα του. Και μέσα σε αυτόν τον κακό χαμό η Πολιτεία παραμένει απαθής. Οι συμβολαιογράφοι προπηλακίζονται στις αίθουσες των δικαστηρίων και στα γραφεία τους και οι αστυνομικοί παρακολουθούν απαθείς την παρανομία. Οποτε κάποιο κάποιο θύμα προστρέξει σε βοήθεια μένουν με σταυρωμένα χέρια, διότι όπως λένε: «Εχουν εντολές να μην οξύνουν την κατάσταση».
«Εσείς έχετε δει σε άλλη χώρα να εισβάλλουν μέσα σε μια πρεσβεία;» αναρωτήθηκε ο Ισπανός πρέσβης, μετά το ντου του «Ρουβίκωνα». Σάμπως όσα διαδραματίζονται στα δικαστήρια τα έχουμε δει σε άλλη χώρα;