Εφημερίδα Έθνος
21 Αυγούστου 2015
Η ασυνέχεια παράλληλα με τη συνέχεια αποτελούν τα βασικά γνωρίσματα των μεταβατικών περιόδων. Τα δεδομένα της προηγούμενης φάσης μεταβάλλονται χωρίς να αποκρυσταλλώνονται τα καινούργια. Η διαμάχη παλιού και νέου αποδεικνύεται διαρκής και ασύμμετρη. Σε αρκετές περιπτώσεις, μάλιστα, οι παράπλευρες απώλειες είναι μεγάλες. Τα όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στην πολιτική ζωή του τόπου το επιβεβαιώνουν.
Το πάλαι ποτέ ισχυρό ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στο ναδίρ της απήχησής του. Η Νέα Δημοκρατία, παρά την ανθεκτικότητά της, δεν έμεινε ανεπηρέαστη από τον ιό της κρίσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ από μικρό και στα όρια της επιβίωσης κόμμα ανέλαβε τη διακυβέρνηση. Το νεοπαγές Ποτάμι απέκτησε ζωτικό χώρο. Η απροσδόκητη άνοδος της Χρυσής Αυγής ανέδειξε τη ροπή μερίδας πολιτών στα εθνικιστικά, ακόμη και νεοναζιστικά κελεύσματα.
Είναι γεγονός πως το μεταπολιτευτικό κομματικό σύστημα συνιστά παρελθόν. Βεβαίως, το σκηνικό που διαμορφώθηκε μοιάζει ρευστό και θολό. Περισσότερο θυμίζει τοπίο στην ομίχλη. Οι μεταβολές που συντελούνται είναι πρόσκαιρες. Δεν θεμελιώνουν ούτε καν την απαρχή μιας σταθερής και αμετάβλητης πραγματικότητας.
Η υποχώρηση και η απαξίωση των παλιών κομμάτων ενισχύουν την αναζήτηση νέας πολιτικής έκφρασης. Η επιχειρούμενη από τον Μεϊμαράκη αναστροφή στο αποκαλούμενο κοινωνικό και μεταρρυθμιστικό κέντρο αυτή την επιδίωξη εξυπηρετεί. Η Νέα Δημοκρατία, ωστόσο, παραμένει ένας μαρμαρωμένος συντηρητικός μηχανισμός. Ταυτόχρονα, η καταβαράθρωση του ΠΑΣΟΚ καθιστά το πρόβλημα της εκπροσώπησης του κεντροαριστερού χώρου κυρίαρχο. Τα ερωτήματα ως προς τη δυνατότητα ανασύνθεσής του είναι καίρια και προς το παρόν αναπάντητα.
Τα νέα σχήματα από την άλλη βρίσκονται σε διαρκές ψάξιμο, διερεύνηση, αναδίφηση. Δεν είναι γειωμένα. Το Ποτάμι αναζητά τον ρόλο του χωρίς να έχει αποκρυσταλλώσει ισχυρή, διακριτή πολιτική ταυτότητα. Ο ΣΥΡΙΖΑ με την εξουσία βιώνει και το ρήγμα που προκλήθηκε στις γραμμές του. Οι τεκτονικές αλλαγές απελευθερώνουν δυνάμεις εγκλωβισμένες μέχρι πρότινος στις ιδεοληψίες του παρελθόντος και στις ανερμάτιστες θέσεις των συνιστωσών του. Η ανασύνθεσή του όμως αποτελεί δύσκολο εγχείρημα.
Ο απογαλακτισμός του Τσίπρα από τις αντιμνημονιακές εμμονές του προσφέρει την ευκαιρία να διαμορφώσει τις προϋποθέσεις υπέρβασης της μακράς μεταβατικής περιόδου. Η απαρχή του νέου πολιτικού κύκλου είναι συνυφασμένη με την επιστροφή της χώρας στην κανονικότητα, στον ορθολογισμό, στις καθαρές πολιτικές. Στον βαθμό που ο πρωθυπουργός εκφράσει την ανάγκη αυτή θα δημιουργήσει ένα νέο πολιτικό κεφάλαιο.