Athens Voice
Ο αντίπαλος ως πλεονέκτημα
Στον πολιτικό ανταγωνισμό, το κλειδί της επιτυχίας βρίσκεται στη σωστή ανάγνωση της πραγματικότητας. Σε περίοδο κανονικότητας κερδίζει εκείνος, που έχει τις προϋποθέσεις να προβάλει τον εαυτό του στο μέλλον. Ο αντίπαλος, καθιστά τη σύγκριση αναπόφευκτη. Ενεργοποιεί αυτόματα τα αντανακλαστικά του εκλογικού σώματος. Στις διπλές εθνικές εκλογές, το πλεονέκτημα του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ.
Υπαρξιακή η κρίση του ΣΥΡΙΖΑ
Η ανακολουθία του με την κανονικότητα τον κατέστησε, ιδεολογικά, κοινωνικά, πολιτικά, αφυδατωμένο σχήμα. Ο δημόσιος λόγος του, απέπνεε παρελθόν. Επακόλουθο ήταν να βρεθεί εκτός εποχής. Η ηγεσία του δεν αντιλήφθηκε τα υπόγεια ρεύματα στο εκλογικό σώμα. Ούτε άκουσε τη βοή τους. Ο εγκλεισμός του Αλέξη Τσίπρα στο στενόχωρο κομματικό περιβάλλον, του στέρησε τη δυνατότητα να αναζητήσει ένα νέο πολιτικό εαυτό.
Ο προβιβασμός του ΠΑΣΟΚ
Μετά τον εκλογικό σεισμό, ο αναδασμός στο χώρο της κεντροαριστεράς δημιουργεί γόνιμο έδαφος για τον επαναπατρισμό στο ΠΑΣΟΚ πρώην ψηφοφόρων του. Η πανωλεθρία του ΣΥΡΙΖΑ προδιαγράφει την απαρχή μιας αντίστροφης μέτρησης. Η εκλογική επίδοση του ΠΑΣΟΚ είναι αέρας στα πανιά του. Αρκεί να “ανοίξει” στα μηνύματα της νέας εποχής. Η αιμορραγία πρώην εκλογέων του προς τον Μητσοτάκη, καθιστά ζωτική προτεραιότητα τον εκσυγχρονισμό του.
Κυρίαρχη επιλογή, το μη χείρον βέλτιστον
Οι πρωταγωνιστές της πολιτικής σκηνής κρίνονται και αξιολογούνται αυστηρά τώρα που πλησιάζει η ώρα να πέσει η αυλαία. Το ρεπερτόριό τους είναι μεταξύ δράματος και κωμωδίας. Η κοινωνία των χαμηλών προσδοκιών είναι απότοκος της ατροφίας, της υπάρχουσας πολιτικής τάξης. Η απαγκίστρωση της από τις παλιές συνταγές και τα διάφορα στρατηγήματα είναι εκ των ων ουκ άνευ, για να πάψει να είναι το μη χείρον βέλτιστον, κυρίαρχη επιλογή.
Εκλογική μάχη με ακατάλληλα όπλα
Ο πολιτικός ανταγωνισμός ενόψει εκλογών, επανήλθε στα γνωστά κλισέ και στα ξεπερασμένα στερεότυπα. Οι πρωταγωνιστές έχουν υποκαταστήσει τα πραγματικά διακυβεύματα του τόπου, με την προσωπική και κομματική τους, επιβίωση. Η στέρεη, ισχυρή και βιώσιμη κυβερνησιμότητα δεν διασφαλίζεται με διάφορα στρατηγήματα. Ούτε με αυταρέσκειες και μονομέρειες. Και πολύ περισσότερο με συνταγές του παρελθόντος.
Πρεσβευτές μιζέριας, στασιμότητας, επισφάλειας
Η απαισιοδοξία της νόησης, διευρύνει τα ρήγματα της εμπιστοσύνης και της αξιοπιστίας των θεσμών. Η αισιοδοξία της βούλησης, έχει απωλέσει την προωθητική της δύναμη. Tα αξιακά αποθέματα συρρικνώθηκαν. Τα φωτεινά κοινωνικά προτάγματα έπαψαν να είναι ελκυστικά.Tα μεγάλα πολιτικά εγχειρήματα είναι ανύπαρκτα. Η ατροφία της πολιτικής στερεί από την Ελλάδα, τη δυνατότητά της να γίνει τολμηρά σύγχρονη.
Η εξίσωση των κυβερνήσεων συνεργασίας
Το ρήγμα των εκλογέων με τα αποκαλούμενα συστημικά κόμματα, έχει διευρυνθεί. Η κρίση εμπιστοσύνης εντείνεται. Το νέφος καχυποψίας τροφοδοτεί αλόγιστες αντιλήψεις. Τα Τέμπη έχουν δραστικές επιπτώσεις. Το εκκρεμές της πολιτικής αιωρείται. Η αυτοδυναμία της ΝΔ απομακρύνεται, ακόμη και σε μια δεύτερη αναμέτρηση. Οι κυβερνητικές συνεργασίες εισβάλλουν δυναμικά στην μετεκλογική πραγματικότητα.
Το άγος των Τεμπών και οι βαριές ευθύνες
Η άρνηση της αλήθειας, δεν αλλάζει την αδιάψευστη πραγματικότητα. Απεναντίας υποκρύπτει πρόθεση συγκάλυψης των αναντίρρητων ενοχών. Ο θάνατος και οι λαβωμένες ζωές στα Τέμπη, ήταν η κατάληξη της αμεριμνησίας και της εγκληματικής αδιαφορίας. Οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί ενέχονται για τις υποκειμενικές τους ευθύνες.
Ελληνοτουρκικές σχέσεις, από τη στιγμή στη διάρκεια
Ο καταστροφικός σεισμός στην Τουρκία καθιστά απαραίτητη την αλληλεγγύη της Ελλάδας, στηρίζοντας τον δοκιμαζόμενο πληθυσμό της γείτονος. Ταυτόχρονα θέτει επί τάπητος την ανάγκη αποκλιμάκωσης της έντασης. Η καταλλαγή συνιστά ζωτική προτεραιότητα για τις δύο χώρες. Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι εξαιρετικά δύσκολη εξίσωση. Πρωτίστως, χρειάζονται βιώσιμες πολιτικές μακράς πνοής.