Πειραιώς Πολιτεία

Αναπτυξιακές Παρεμβάσεις

Η Πειραιώς Πολιτεία ιδρύθηκε το 1998 με πρωτοβουλία του Γιώργου Πανταγιά και τη συμμετοχή πλειάδας Πειραιωτών. Ήταν αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία με αντικείμενο τη μελέτη, έρευνα και ανάδειξη των προβλημάτων του ευρύτερου Πειραιά, καταθέτοντας συγκεκριμένες προτάσεις για την επίλυσή τους.

Την ιδρυτική της διακήρυξη υπέγραψαν άνθρωποι της εργασίας, της επιστήμης, της επιχειρηματικότητας, της εκπαίδευσης, καθώς και στελέχη από το ευρύτερο πολιτικό φάσμα, αλλά και της αυτοδιοίκησης.

Η πρωτοβουλία αποσκοπούσε στην ανάπτυξη δημόσιων δράσεων και παρεμβάσεων, προκειμένου οι χρόνιες εκκρεμότητες της περιοχής να μπουν σε τροχιά επίλυσης. Και το σημαντικότερο, να μελετηθούν και να αναλυθούν όλες εκείνες οι παράμετροι που συγκροτούν μια ολοκληρωμένη στρατηγική οικονομικής ανάπτυξης.

Στρατηγική Οικονομικής Ανάπτυξης του Πειραιά

Στην κατεύθυνση αυτή εκπονήθηκε μελέτη από επιστήμονες, οικονομολόγους, μηχανικούς, πολεοδόμους, αρχιτέκτονες κ.ά. Με επικεφαλής και εμπνευστή τον αρχιτέκτονα Χρήστο Κασκάνη, επεξεργάστηκαν και κατέθεσαν μια ολοκληρωμένη πρόταση με τίτλο: «Στρατηγική οικονομικής ανάπτυξης του Πειραιά».

Πρόκειται για μια τεκμηριωμένη μελέτη που εστιάζει στην αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της ευρύτερης περιοχής.

Η Πειραιώς Πολιτεία σε ειδική ημερίδα που διοργάνωσε, στις 28 Μαρτίου 2005 στην αίθουσα εκδηλώσεων του Σταδίου Καραϊσκάκη, παρουσίασε την πρόταση: «Πειραιάς: πόλος έλξης – τόπος προορισμού».

Στην ημερίδα μίλησαν εκπρόσωποι της αυτοδιοίκησης, των επαγγελματικών και κοινωνικών φορέων, καθώς και του επιχειρηματικού κόσμου, όπως ο πρώην νομάρχης Πειραιά Γιάννης Μίχας, οι τότε δήμαρχοι Κερατσινίου Δημήτρης Σαράφογλου, Ρέντη Γιώργος Ιωκειμίδης, Κορυδαλλού Στέφανος Χρήστου και Δραπετσώνας, ο αείμνηστος Γιώργος Αραβιάδης.

Επίσης ο πρώην υπουργός Ανδρέας Ανδριανόπουλος, καθώς και οι πρώην πρόεδροι του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς Γιώργος Ανωμερίτης, του Ναυτικού Επιμελητηρίου Ελλάδος Γιώργος Γράτσος, του Εμπορικού Συλλόγου Πειραιά Βασίλης Κορκίδης.

Τέλος τις παρεμβάσεις τους έκαναν ο τότε γενικός διευθυντής της Εθνικής Τράπεζας Άνθιμος Θωμόπουλος, οι επιχειρηματίες Θεόδωρος Χαραγκιώνης, Γιώργος Καλοφωλιάς, Γιώργος Βερνίκος, αλλά και οι επιστήμονες, Τάσος Χωμενίδης, Κώστας Θέος, και Βασίλης Μακρυωνίτης

Κοινή εκτίμηση όλων των ομιλητών ήταν ότι για πρώτη φορά επιχειρήθηκε η επιστημονική, τεχνοκρατική και αναπτυξιακή στρατηγική πρόταση για τον Πειραιά.

Αναμφίβολα, υπάρχουν κι άλλες αξιόλογες πρωτοβουλίες και προτάσεις, τις οποίες οφείλουν να αξιοποιήσουν όλοι οι εμπλεκόμενοι συντελεστές: πολιτεία, αυτοδιοίκηση, επιχειρηματικός κόσμος.

Ωστόσο, παρά τα χρόνια που έχουν μεσολαβήσει, η μελέτη της Πειραιώς Πολιτείας παραμένει επίκαιρη. Κι αυτό γιατί προσέγγισε τις αναπτυξιακές δυνατότητες και ευκαιρίες του Πειραιά με τη λογική του Μάκρο και όχι του Μίκρο.

Με αυτόν τον τρόπο ανέδειξε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα όλων των περιοχών, εστιάζοντας την ανάγκη ανάληψης πρωτοβουλιών που θα εδράζονται στην οικονομική, χωροταξική, πολεοδαμική και περιβαλλοντική ανασυγκρότηση, με καίρια επιδίωξη την προσέλκυση επενδύσεων.

Η Αξιοποίση των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων και Υποδομών

Μητροπολιτικός Πειραιάς
Η αξιοποίηση των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων και Υποδομών του

Μια άλλη αξιόλογη επιστημονική μελέτη που κατέθεσε μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες η Πειραιώς Πολιτεία ήταν η αξιοποίηση των ολυμπιακών εγκαταστάσεων και υποδομών του Πειραιά.

Σκοπός της πρωτοβουλίας ήταν να αναδείξει το πρόβλημα της εγκατάλειψής τους. Να προτείνει λύσεις και να συμβάλλει στην αξιοποίηση της κληρονομιάς που άφησε στη χώρα μας το κορυφαίο διεθνές αθλητικό γεγονός.

Η μελέτη εκπονήθηκε από ομάδα ειδικών με επικεφαλής τον τεχνικό, σύμβουλο, αρχιτέκτονα αστικού σχεδιασμού Χρήστο Κασκάνη.

Φυσικό ήταν η πρόταση να αποτελέσει αντικείμενο ουσιαστικού και γόνιμου διαλόγου μεταξύ όλων των φορέων της αυτοδιοίκησης, της κεντρικής διοίκησης, αλλά και της επιχειρηματικότητας.

Για τον Γιώργο Πανταγιά η εγκατάλειψη των ολυμπιακών εγκατάσεων και υποδομών έδειξε ότι, για άλλη μια φορά, μένουμε στο πρόσκαιρο και στο εφήμερο, αδιαφορώντας για την ανάγκη μακροπρόθεσμων λύσεων.

Η αδιαφορία της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή υπήρξε πρωτοφανής. Μοναδικό της μέλημα ήταν να εισπράξει την αίγλη της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων, χωρίς να σχεδιάσει και να αξιοποιήσει τον μεγάλο αυτόν εθνικό πλούτο.

Φαίνεται ότι επικράτησε η γνωστή λογική «Άς το για αργότερα»!

Παρά τα πολλά χρόνια που μεσολάβησαν, οι ολυμπιακές εγκατάσεις του Πειραιά -και όχι μόνο- παραμένουν εντελώς αναξιοποίητες. Στην πραγματικότητα, έχουν στοιχειώσει, μολονότι θα μπορούσαν να προσελκύσουν το επενδυτικό ενδιαφέρον ιδιωτών.

Η αδράνεια, η αναβλητικότητα, η μετακύληση σε βάθος χρόνου απεικονίζει τηνΕλλάδα της ήσσονος προσπάθειας.

Ευθύνες αναμφίβολα έχει και η αυτοδιοίκηση. Και αυτή αδιαφόρησε για την αξιοποίηση των ολυμπιακών εγκαταστάσεων. Και τούτο διότι ως φορείς των τοπικών κοινωνιών έχουν την πολιτική δυνατότητα να πιέσουν την πολιτεία, προκειμένου να αντιμετωπισθεί η μεγάλη αυτή εκκρεμότητα.

Δημιουργικές Πρωτοβουλίες

Η Πειραιώς Πολιτεία, από τα πρώτα χρόνια της ίδρυσής της έως και το 2005, είχε αναπτύξει πλούσια δράση. Με συνεχείς παρεμβάσεις και με εκδηλώσεις ανέδειξε την ιστορικότητα και επικαιρότητα του Πειραιά, την πολιτιστική και καλλιτεχνική δημιουργία.

Παράλληλα, ανέλαβε πρωτοβουλίες για καίρια κοινωνικά ζητήματα, όπως είναι τα ναρκωτικά, η ισότητα των δύο φύλων, η εκπαίδευση, ο εθελοντισμός, καθώς και για ζητήματα ιστορικής μνήμης. Επίσης, πραγματοποίησε καμπάνιες για τα Παιδιά της Παλαιστίνης, και για τον πόλεμο στο Ιράκ.

Μεταξύ άλλων, προχώρησε στις παρακάτω πρωτοβουλίες:

ΗΕΤΙΩΝΕΙΑ ΠΥΛΗ
Το χθες και το σήμερα
ΠΥΛΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Οκτώβριος 2001

Η επιβλητική Ηετιώνεια Πύλη δεσπόζει πάνω στον λόφο Καστράκι της Δραπετσώνας και ήταν το αμυντικό οχυρό που άλλοτε προστάτευε το επίνειο, αλλά και την πρωτεύουσα από τις επελάσεις των βαρβάρων.

Η προστασία και η ανάπλασή της είναι πράξη ιστορικής αυτοσυνειδησίας. Κρατώντας τη μνήμη ζωντανή, την αναπλάθουμε με το σήμερα. Τη συνδέουμε με τον πολιτισμό, την τέχνη, τη δημιουργία.

Χρόνια τώρα, ένα σημαντικό ιστορικό σύμβολο, η Ηετιώνεια Πύλη, που είναι στο έμπα και στο έβγα του Πειραιά, είχε αφεθεί στην τύχη του. Ωστόσο, ήταν και μπορεί να γίνει ξανά ένα πραγματικό ‘οχυρό’ για να προφυλαχτούμε από την απαξίωση, την αδιαφορία, τον πολιτισμικό ευνουχισμό.

Με σκοπό, λοιπόν, την ανάδειξη της ιστορικότητας, αλλά και της αξίας της Ηετιώνειας Πύλης, η Πειραιώς Πολιτεία, σε συνεργασία με τον τότε υπουργό ΠΕΧΩΔΕ Κώστα Λαλιώτη, τον Δήμαρχο Δραπετσώνας, τον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς, καθώς και με την Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, διοργάνωσε μεγάλη συναυλία με τα έργα του Μίκη Θεοδωράκη.

Άλλωστε, η σχέση του μεγάλου Έλληνα καλλιτέχνη με τη Δραπετσώνα είναι γνωστή. Μας την υπενθυμίζει διαρκώς το ομώνυμο γνωστό του τραγούδι, όπως τόνισε στον χαιρετισμό του o Πρόεδρος της Πειραιώς Πολιτείας, και συνέχισε λέγοντας:

«Η Ηετιώνεια Πύλη μαζί με το Καστράκι μπορούν να αποτελέσουν πόλο έλξης μεγάλων πολιτιστικών γεγονότων, προστατεύοντάς μας αυτή τη φορά από τα προϊόντα της υποκουλτούρας.

Ο Πειραιάς, η Δραπετσώνα, μαζί με την ιστορία τους, έχουν και τα δικά τους σύμβολα.

Ο Μίκης Θεοδωράκης μάς το υπενθυμίζει, με τη διαδρομή και τα βιώματά του, με τις ιδέες και τις αξίες του, με τη μουσική και τα τραγούδια του».

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ 2004
Εθελοντισμός: Δείκτης αυτοσυνειδησίας
Δεκέμβριος 2001

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας συναντιούνται με την Ιστορία. Η Ελλάδα σηκώνει το βάρος ενός παγκόσμιου εγχειρήματος: αθλητικού, πολιτισμικού, ακόμη και πολιτικού.

Η επιτυχία του εδράζεται στο σχέδιο, στη μέθοδο και στους ανθρώπους. Ψυχή του οι εθελοντές. Με αυτούς δείχνουμε ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι πεδίο, στο οποίο δεν δοκιμάζονται μόνο οι αθλητές, αλλά και ο συναγωνισμός της ανθρώπινης ύπαρξης και συνείδησης.

Η Πειραιώς Πολιτεία διοργάνωσε μεγάλη εκδήλωση υπό την αιγίδα της Προέδρου της “Αθήνας 2004”  Γιάννας Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη σε συνεργασία με όλους τους δήμους του Πειραιά και όλες τις αθλητικές ομοσπονδίες, αποσκοπώντας στην ανάπτυξη του εθελοντικού κινήματος.

Ομιλητές ήταν η Πρόεδρος της «Αθήνας 2004» Γιάννα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη, ο πρώην υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Κώστας Λαλιώτης, ο τότε γραμματέας της Νέας Δημοκρατίας Βαγγέλης Μεϊμαράκης, η υφυπουργός Παιδείας Ελένη Κούρκουλα.

Την εκδηλωση υποστήριξαν οι καλλιτέχνες Διονύσης Σαββόπουλος Μαρία Φαραντούρη, Γιώργος Νταλάρας, Λουκιανός Κηλαηδόνης, Χάρις Αλεξίου, Σπύρος Παπαδόπουλος.

Μιλώντας για την αξία του εθελοντισμού, ο Γιώργος Πανταγιάς, μεταξύ άλλων είπε: “Σε μια εποχή που δεσπόζει ο κυνισμός και ο αμοραλισμός, η ιδιοτέλεια και η ιδιωφέλεια, το εθελοντικό κίνημα δεν είναι μια αναλαμπή. Μπορεί να γίνει ο καταλύτης αλλαγής του τρόπου ζωής μας. Ο εθελοντισμός στις ανταγωνιστικές και σκληρές κοινωνίες είναι η ιδεολογία του μέλλοντος”.

ΛΑΪΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ Η ΑΝΟΘΕΥΤΗ ΦΩΝΗ
Αφιέρωμα στον Βασίλη Τσιτσάνη
Σεπτέμβριος 2001

Ο Βασίλης Τσιτσάνης, μια εμβληματική μορφή του λαϊκού τραγουδιού, ήταν η ανόθευτη φωνή του.

Με τη μουσική και τα τραγούδια του, μας θυμίζει ότι έχουμε πολιτισμό, όπως είχε πει ο Γιάννης Τσαρούχης. Υπήρξε η αυθεντική έκφραση και η ψυχή του γνήσιου λαϊκού τραγουδιού. Εξέφρασε με τον καλύτερο τρόπο τους πόθους και τις επιθυμίες, τις αγωνίες και τις ανάγκες των λαϊκών ανθρώπων. Πήρε το ρεμπέτικο τραγούδι από το κοινωνικό περιθώριο και το ενέταξε στη μουσική μας παράδοση.

Η Πειραιώς Πολιτεία μετέφερε στο Κατράκειο Θέατρο Νίκαιας την παράσταση: «Ο,ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΠΩ ΔΕΝ ΣΕ ΞΕΧΝΩ» με τον Γιώργο Νταλάρα, που ανέβασε το Μέγαρο Μουσικής, γνωρίζοντας τη βιωματική σχέση των ανθρώπων του Πειραιά με το λαϊκό τραγούδι. Τα έσοδα δε της παράστασης δόθηκαν στο Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα.

«Στη ‘Συννεφιασμένη Κυριακή’ του Βασίλη Τσιτσάνη χτυπούσε η καρδιά της μετεμφυλιακής Ελλάδας. Μιλούσε για τις περιπέτειες και τα δράματά της.

Με το ‘Ό,τι κι αν πω δεν σε ξεχνώ’, ο μεγάλος συνθέτης ενεργοποίησε τη μνήμη για τη ζωή, τον έρωτα, την ανθρώπινη ύπαρξη», υπογράμμισε μεταξύ άλλων στην ομιλία του ο Γιώργος Πανταγιάς.

ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ:

Ατομικά ή συλλογικά λάθη και ελλείμματα
Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

30 Μαρτίου 2001

Οι θεατές και αθέατες πλευρές των ναρκωτικών υποκρύπτουν ατομικά αλλά και συλλογικά λάθη και ελλείμματα. Αν αντιμετωπίσουμε τη σκληρή πραγματικότητα, με τόλμη και ειλικρίνεια θα συμφωνήσουμε πως όλοι μας έχουμε ευθύνες για την εξάπλωσή τους: Η οικογένεια, οι εκπαιδευτικοί, οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης, η πολιτεία και οι φορείς της.

Με την αναμφισβήτητη αυτή αλήθεια οφείλουμε να συμφιλιωθούμε. Με τη συγκάλυψη και τη μετακύλιση ευθυνών, το μόνο που επιτυγχάνουμε είναι να διευρύνουμε τα υπαρκτά αδιέξοδα, αλλά και να αφήνουμε τις νεότερες γενιές εκτεθειμένες στους εμπόρους και στα κοράκια της διακίνησης ναρκωτικών ουσιών.

Η Πειραιώς Πολιτεία, θέλοντας να συμβάλει στην καταπολέμηση των ναρκωτικών, ανέλαβε πρωτοβουλίες και δράσεις. Διοργάνωσε ανοικτή συζήτηση στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά στις 31 Μαρτίου 2001.

Ομιλητές ήταν ο καθηγητής Ψυχιατρικής Κώστας Στεφανής, ο δικηγόρος Σπύρος Φυτράκης, ο πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Στέφανος Μανίκας, η δημοσιογράφος Ελιζαμπέτα Καζαλότι, ο εκδότης Πέτρος Κωστόπουλος, καθώς και η δημοσιογράφος Μαρία Χούκλη.

Στη συνέχεια, συνεργάστηκε με την Κοινότητα Απεξάρτησης «Νόστος», πραγματοποιώντας μουσική εκδήλωση στη «Μέδουσα» στην Πλάκα, με την αφιλοκερδή συμμετοχή του Νίκου Πορτοκάλογλου. Τα δε έσοδά της διατέθηκαν στην Κοινότητα “Νόστος”.

«Ο εφιάλτης των ναρκωτικών μάς εγκαλεί να αναθεωρήσουμε τον τρόπο ζωής μας, τις αξίες μας, τις προτεραιότητές μας, τις συμβάσεις που διέπουν τη διαβίωσή μας. Πρωτίστως μας εγκαλεί για τους κοινωνικούς μηχανισμούς που προκαλούν και παράγουν το οξύ αυτό πρόβλημα. Αλλά και μας καλεί να κινητοποιήσουμε όλους εκείνους τους μηχανισμούς που αποτρέπουν και ακυρώνουν την εξάπλωσή του», υποστήριξε ο Γιώργος Πανταγιάς, μιλώντας στην εκδήλωση που διοργάνωσε η Πειραιώς Πολιτεία.

ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΠΑΛΑ

Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας

Σεπτέμβριος 2002

Ο αθλητισμός είναι ζωτική ανάγκη για όλους μας. Οι αθλούμενοι αποκτούν σημαντικά πλεονεκτήματα. Νιώθουν τη χαρά της ζωής. Θωρακίζουν βιολογικά, σωματικά, ψυχολογικά τον οργανισμό τους.

Η αξία του «βασιλιά του αθλητισμού», του ποδοσφαίρου είναι μοναδική. Και αυτό γιατί καταλύει τα ταξικά σύνορα, τα κοινωνικά στερεότυπα, τις διακρίσεις των δύο φύλων.

Η Πειραιώς Πολιτεία, στηρίζοντας την ισοτιμία ανδρών και γυναικών, πραγματοποίησε σε συνεργασία με το Πανελλήνιο Αθλητικό Σωματείο Γυναικών «Καλλιπάτειρα», μια πρωτότυπη εκδήλωση, στις 25 Σεπτεμβρίου 2002, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.

Διοργάνωσε ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ της Ολυμπιακής Ομάδας Γυναικών και της Μεικτής Ομάδας Γυναικών Πειραιά. Στη συνέχεια βράβευσε τις αθλήτριες που έπαιξαν μπάλα, καθώς και τα Πειραϊκά Σωματεία Γυναικών.

«Ο γυναικείος αθλητισμός έχει καταρρίψει στην πράξη τη διάκριση των δύο φύλων. Οι γυναίκες φεύγουν σαν άνεμος στο σπριντ, εκτοξεύονται στο άλμα, σηκώνουν βάρη και συνεχώς παίρνουν μετάλλια.

Η επέλαση του γυναικείου φύλου στην επιστήμη, στις επιχειρήσεις, στις τέχνες, στα γράμματα, στην πολιτική, συνεχίζεται και με τον χώρο του ποδοσφαίρου.

Στο ανδροκρατούμενο ποδόσφαιρο πολλές γυναίκες δηλώνουν παρούσες. Δεν παρακολουθούν μόνο ποδοσφαιρικούς αγώνες. Αλλά παίζουν και οι ίδιες –ολοένα και περισσότερες- μπάλα.

Δεν πρόκειται για εικονική πραγματικότητα. Είναι ένα αξιοσημείωτο γεγονός που δείχνει πως η ισοτιμία των δύο φύλων κερδίζει διαρκώς έδαφος, καταρρίπτοντας εμπεδωμένες κοινωνικές συμβάσεις και αντιλήψεις», τόνισε μεταξύ άλλων στην ομιλία του ο Γιώργος Πανταγιάς.

Ο ΜΑΡΑΘΩΝΟΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Γρηγόρης Λαμπράκης
Καστράκι Δραπετσώνας

Μάιος 2003

«Η μνήμη συναντά την Ιστορία γινομένη παρόν» για να θυμηθούμε τον Οδυσσέα Ελύτη.

Τέσσερις δεκαετίες τώρα, ο βουλευτής της ΕΔΑ Γρηγόρης Λαμπράκης παραμένει σύμβολο θαλερό και αστιγμάτιστο. Ο μαραθωνοδρόμος της ειρήνης ενσάρκωνε την προοδευτική συνείδηση για δημοκρατία, για αλλαγή.

Οι δυνάμεις της αντίδρασης των στοχοποίησαν γιατί έσπερνε την ελπίδα κόντρα στον φόβο. Παρακρατικοί, τραμπούκοι, συνωμότες, ασφαλίτες και βασιλόφρονες, η παλιά εθνικοφροσύνη, συνασπίστηκαν για να τον εξοντώσουν.

Τυφλοί από μίσος και μισαλλοδοξία του αφαίρεσαν τη ζωή. Το μόνο όμως που κατόρθωσαν ήταν να προσφέρουν στον Γρηγόρη Λαμπράκη την αθανασία.

Η Πειραιώς Πολιτεία, σε συνεργασία με τους Γιατρούς χωρίς Σύνορα, τους Δήμους Πειραιά, Δραπετσώνας, Ρέντη, το υπουργείο Ναυτιλίας και το Πανεπιστήμιο Πειραιά, διοργάνωσε μεγάλη εκδήλωση μνήμης για τον αγωνιστή της ειρήνης, τον βουλευτή της ΕΔΑ, τον γιατρό Γρηγόρη Λαμπράκη.

Τη εκδήλωση τίμησε με την παρουσία του και τα τραγούδια του, ο πρόεδρος των Λαμπράκηδων, ο μεγάλος μουσικός Μίκης Θεοδωράκης. Τα έσοδα της εκδήλωσης δόθηκαν στους Γιατρούς χωρίς Σύνορα για τα παιδιά της Παλαιστίνης.

Μιλώντας στην εκδήλωση, ο Γιώργος Πανταγιάς ανέφερε: «Στην εποχή της αποκαθήλωσης των συμβόλων, ο Γρηγόρης Λαμπράκης παραμένει στη μνήμη μας, εμποτίζοντας τα βαθύτερα υποστρώματα της συνείδησής μας».

ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΡΑ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ

Αφιέρωμα στον Μάρκο Βαμβακάρη
Ερμούπολη και Ηετιώνεια Πύλη

Σεπτέμβριος- Οκτώβριος 2002

«Ο Μάρκος Βαμβακάρης αντιπροσωπεύει την αυθεντική, ανυπότακτη, αναλλοτρίωτη ύπαρξη. Ήταν μια μοναδική καλλιτεχνική παρουσία, σπάνιας ιδιοσυγκρασίας. Με τα τραγούδια και τους στίχους του έβγαζε τους προσωπικούς καημούς του, και με αυτούς μίλαγε στις καρδιές των πονεμένων και καταφρονεμένων. Μόνη παρηγοριά ο έρωτας και η πληγή μαζί.

Ο Μάρκος με το μπουζούκι του απαντά στους στίχους του Γιώργου Σεφέρη ‘ποιος θα σηκώσει τη θλίψη ετούτη απ’ την καρδιά μας’.

Η ασίγαστη διάθεση να κρατηθεί αλώβητη η αξιοπρέπεια και η αυθεντικότητα της λαϊκής ψυχής και ιδιαίτερα η ποιητική ανασύσταση αυτού του κόσμου έχουν εκφραστή τους τον Μάρκο Βαμβακάρη».

Με αυτά τα λόγια αναφέρθηκε ο Γιώργος Πανταγιάς. στον μεγάλο θρύλο του ρεμπέτικου και λαϊκού τραγουδιού Μάρκο Βαμβακάρη στις εκδηλώσεις που διοργάνωσε η Πειραιώς Πολιτεία στη Σύρα και στη Δραπετσώνα, σε συνεργασία με τον υπουργό Αιγαίου Νίκο Σηφουνάκη και τους Δήμους Νίκαιας, Δραπετσώνας, Ερμούπολη, Άνω Σύρου και Ποσειδωνίας.

Τριάντα χρόνια μετά οι Συριανοί και οι Πειραιώτες είχαν την ευκαιρία να θυμηθούν και να απολαύσουν όλες τις μεγάλες επιτυχίες του αξέχαστου δημιουργού της λαϊκής μουσικής, ο οποίος συνέδεσε την Ανατολή με τη Δύση, με τη φωνή του Γιώργου Νταλάρα.

Ο Πειραιάς και η Σύρος ήταν οι βιωματικοί τόποι του Μάρκου Βαμβακάρη, γι’ αυτούς έγραψε και τραγούδησε τις αμέτρητες επιτυχίες του.

ΜΝΗΜΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Ο Μίκης Θεοδωράκης διευθύνει στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Ιούνιος 2002

Οι ήχοι και τα τραγούδια του συνεχίζουν ακόμη και σήμερα να διαπερνούν την ύπαρξή μας, να μας συγκινούν και να μας συνεπαίρνουν.

Οι ήχοι και τα τραγούδια ενός μεγάλου Έλληνα δημιουργού, του Μίκη Θεοδωράκη, είναι κομμάτι της Ιστορίας μας, του πολιτισμού, της ζωής μας.

Το έργο του είναι τα όνειρα, οι προσδοκίες, τα βιώματα των ανθρώπων που ήθελαν να βγάλουν την Ελλάδα στο φως.

Εεμίς αισθανόμαστε υπερήφανοι, ανακαλύπτοντας συνεχώς την απεραντοσύνη, το θησαυρό, την αξία, την οικουμενικότητα που διαποτίζει την καλλιτεχνική του δημιουργία.

Η Πειραιώς Πολιτεία, τιμώντας τον Μίκη Θεοδωράκη, διοργανώνει δύο συναυλίες στο Μέγαρο Μουσικής, τις οποίες διευθύνει ο ίδιος ο μουσικοσυνθέτης, με τη συμμετοχή άξιων τραγουδιστών.

«Τις μνήμες και τις στιγμές της ζωής μας αφυπνίζει διαρκώς ο μεγάλος δημιουργός. Το έργο του παραμενει πηγή φωτός στους άνυδρους, γκρίζους και σκοτεινούς καιρούς. Δεν μας φέρνει μόνο σε επαφή με την υψηλή ποίηση μας, αλλά εμβολιάζει επίμονα την ιδιοσυγκρασία μας στο υψηλό και ευγενικό, στο αληθινό και το ωραίο, στο πραγματικό και το μεγάλο. Κρατώντας ακόρεστη τη δίψα μας να μάθουμε να δημιουργούμε, υποδεικνύει την πηγή του νερού για να ξεδιψάσουμε», αναφέρει στην ομιλία του ο Γιώργος Πανταγιάς αναφέρει στην ομιλία του ο Γιώργος Πανταγιάς.

ΟΙ ΑΠΕΡΑΝΤΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

Αφιέρωμα στον ποιητή Γιάννη Θεοδωράκη

Ρέντης – Σεπτέμβριος 2001

Στα πέτρινα χρόνια της μετεμφυλιακής Ελλάδας και της μεταπολιτευτικής άνοιξης, οι δρόμοι της ποίησης μάς οδηγούσαν σε μεγάλες λεωφόρους. Η συνάντησή της με τη μουσική και τους μεγάλους δημιουργούς τής έδωσε πνοή και φτερά. Εγινε η φωνή όλων εκείνων που μέσα στο σκοτάδι αναζητούσαν το φως.

Ο ποιητής Γιάννης Θεοδωράκης, αδελφός του Μίκη, ήταν μια αθέατη αλλά ξεχωριστή παρουσία στον χώρο του.

Οι στίχοι της «Όμορφης πόλης» με φωνές, μουσικές, απέραντους δρόμους, κλεμένες ματιές, αφύπνιζαν συνειδήσεις. Πλημμύριζαν ευαισθησίες. Δοκίμαζαν τις αντοχές των ονείρων μας. Έδιναν φωνητική υπόσταση στον ήχο της μουσικής.

Η Πειραιώς Πολιτεία, σε συνεργασία με τον Δήμο Αγίου Ιωάννη Ρέντη και υπό την αιγίδα του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ Κώστα Λαλιώτη διοργάνωσε μεγάλη εκδήλωση για να τιμήσει το ποιητικό έργο του Γιάννη Θεοδωράκη.

Στην εκδήλωση μίλησε ο αδελφός του Μίκης και τραγούδησαν η Νένα Βενετσιάνου, ο Δημήτρης Μπάσης, η Καλλιόπη Βέττα κι ο Γιάννης Μπέζος.

«Στις γειτονιές του Πειραιά, στον Αη-Γιάννη, οι ‘Λιποτάχτες’ του Γιάννη Θεοδωράκη ακούμπησαν στις ψυχές των ανθρώπων.

Τα δακρυσμένα μάτια, οι νυσταγμένοι κήποι, τα όνειρα κομμάτια, ήταν τα δικά τους βιώματα. Εδώ, στα χρόνια της φωτιάς, οι πιο μεγάλοι θυμούνται το πανύψηλο με απλωμένα τα χέρια, φτερούγες τεράστιες, παιδί που προστάτευε, καθοδήγσε, τραγουδούσε και ξεσήκωνε τις γειτονιές.

Σήμερα οι νεότεροι ακόμη τραγοδούν του ‘Αη Γιάννη ανάβουμε φωτιές’, γνωρίζοντας ότι η ζωή τους είναι μια σκληρή περιπτέτεια», ανέφερε μεταξύ άλλων ο Γιώργος Πανταγιάς, στην εκδηλωση που διοργάνωσε η Πειραιώς Πολιτεία για να τιμήσει τον ποιητή Γιάννη Θεοδωράκη.

ΚΑΘΑΓΙΑΣΜΕΝΟΣ ΤΟΠΟΣ ΜΑΡΤΥΡΙΩΝ

Μακρόνησος

Αύγουστος 2003

Το «Μακρονήσι» όπως το αποκαλούσαν οι κρατούμενοι εγγράφεται στην Ιστορία ως ανεξίτηλο και άσειστο μνημείο. Στη συνείδησή μας είναι ένας καθαγιασμένος τόπος όπου μαρτύρησαν χιλιάδες άνθρωποι.

Υπέφεραν, βασανίστηκαν, ταπεινώθηκαν στα σκοτεινά χρόνια της μετεμφυλιακής Ελλάδας αλλά και την περίοδο της δικτατορίας των συνταγματαρχών.

Από τον αποκαλούμενο αναμορφωτισμό πέρασαν 40.000-100.000 έγκλειστοι. Τη δε περίοδο της χούντας ‘φιλοξενήθηκε’ ένας μεγάλος αριθμός αντιστασιακών αγωνιστών.

Ο ψυχολογικός πόλεμος, η στρατιωτική οργάνωση, η πειθαρχημένη διαβίωση προσέφεραν στους έγκλειστους ‘εθνική διαπαιδαγώγηση’.

Στη Μακρόνησο συμβίωναν η έχθρα και το μίσος με την υπερηφάνεια, την ταπεινότητα και την προσδοκία για μια ανθρώπινη ζωή. Στους βράχους του κολαστηρίου της οι εξόριστοι τραγουδούσαν κάθε βράδυ το ποίημα του Δημήτρη Χριστοδούλου «Είναι μεγάλος ο καημός είναι πικρό το κρίμα. Ποτάμι μέσα μου πικρό το αίμα της πληγής σου», προσπαθώντας να ανταγωνιστούν τη φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη.

Η Πειραιώς Πολιτεία σε συνεργασία με τη Ένωση Κρατουμένων Αγωνιστών της Μακρονήσου, συμμετείχε στις εκδηλώσεις μνήμης που έγιναν στο νησί και τελούσαν υπό την αιγίδα του υπουργού Αιγαίου Νίκου Σηφουνάκη.

Στις εκδηλώσεις αυτές παραβρέθηκαν ο Μίκης Θεοδωράκης με μια πλειάδα τραγουδιστών.

«Στη Μακρόνησο η ελευθερία ήταν η αξιοπρέπεια της ανθρώπινης ύπαρξης, Η διατήρηση της μνήμης εμβολιάζει επίμονα την ιδιοσυγκρασία μας, θωρακίζοντας τη συνείδησή μας από τα ευτελή και τα μικρά, την αδιαφορία και την απάθεια, τη στασιμότητα και την αδράνεια», είπε κατά τη διάρκεια της ομιλίας του ο Γιώργος Πανταγιάς.

ΑΣΤΕΙΡΕΥΤΗ ΧΑΡH

Αφιέρωμα στον Γρηγόρη Μπιθικώτση

Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας

Μάρτιος 2002

Η μοναδική φωνή του σφράγισε τον ψυχισμό μας. Ενεργοποίησε ανεκπλήρωτους πόθους. Αφύπνισε μνήμες. Συνεισέφερε στη συγκρότηση του ατομικού εγώ και της ιδιοσύστασής μας. Ήταν το εφαλτήριο για να βιώσουμε τη χαρά της ζωής. Να νιώσουμε την αίσθηση της ευθύνης. Να δούμε τον κόσμο από ψηλά.

Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης έδωσε αμύθητο πλούτο στο λαϊκό και έντεχνο τραγούδι. Η προσφορά του είναι ανεκτίμητη.

Η Πειραιώς Πολιτεία, θέλοντας να τιμήσει τον σπουδαίο βάρδο του ελληνικού τραγουδιού διοργάνωσε μεγάλη συναυλία στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. H συναυλία τελούσε υπό την αιγίδα του τότε υπουργού Πολιτισμού Ευάγγελου Βενιζέλου, ενώ συμμετείχε πλειάδα καλλιτεχνών, όπως η Χάρις Αλεξίου, η Δήμητρα Γαλάνη, ο Αντώνης Καλογιάννης, ο Γιάννης Κότσιρας, ο Κώστας Μακεδόνας, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, ο Δημήτρης Μητροπάνος, ο Μανώλης Μητσιάς, ο Δημήτρης Μπάσης, ο Γιώργος Νταλάρας, η Πόλυ Πάνου, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Γιάννης Πάριος, ο Αντώνης Ρέμος, η Ελένη Τσαλιγοπούλου, κ.ά. Στην εκδήλωση προλόγισε ο στιχουργός Λευτέρης Παπαδόπουλος.

«Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, με την αστείρευτη χάρη της φωνής και των τραγουδιών του, άρδευσε και μεταβόλισε την ανθρώπινη ύπαρξη. Μας εμπότισε τη μνήμη και τη συνείδηση. Μας έκανε να στραφούμε στους ποιητές μας, στους τεχνίτες του λόγου, καθώς και στους δημιουργούς της μουσικής, βιώνοντας το ‘θαύμα’.

Το κράμα λαϊκής και βυζαντινής μουσικής με κορυφαία στιγμή το ‘Άξιον Εστί’ αγκαλιάζει το βαθύτερο και αέναο ‘είναι’, συνθέτοντας τα διαφορετικά στοιχεία της ελληνικής συνέχειας – θεατά και αθέατα.

Ακούγοντας τη φωνή του Γρηγόρη Μπιθικώτση και του Μάνου Κατράκη να απαγγέλλει ‘οι νέοι με τα πρησμένα πόδια που τους έλεγαν αλήτες’ ανεβαίνουμε ψηλότερα» ανέφερε στην ομιλία του ο Γιώργος Πανταγιάς, συμπληρώνοντας πως «το έργο του αποτελεί το λάλον ύδωρ που προσφέρει την κάθαρση και τον εξαγνισμό, την άφεση και την παρηγοριά, αλλά και την προσμονή».

ΣΕ ΚΟΙΤΑΖΟΥΝ ΜΕ ΜΑΤΙΑ ΣΑΝ ΚΙ ΑΥΤΑ…

Καμπάνια για τα Παιδιά της Παλαιστίνης

Κατράκειο Νίκαιας

Ιούνιος 2002

“Πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά….” Ο εξαιρετικός αυτός στίχος του Διονύση Σαββόπουλου έρχεται στη σκέψη μας, αντικρύζοντας το βλέμμα των παιδιών της Παλαιστίνης.

Στα μάτια τους ο τρόμος, ο φόβος, η αδιάκοπη τραγωδία. Το δράμα ενός λαού που βλέπει το όνειρό του να τρίζει, όπως μας λέει ο δικός μας τραγουδοποιός.

Η καμπάνια για τα παιδιά της Παλαιστίνης διοργανώθηκε σε συνεργασία με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, τον Πανελλήνιο Σύλλογο Βρεφονηπιαγωγών, τους Δήμους Κορυδαλλού, Νίκαιας, Περάματος, Δραπετσώνας, Ρέντη.

Στο πλαίσιό της πραγματοποιήθηκε Συναυλία με τη Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» στο Κατράκειο Θέατρο Νίκαιας. Τα έσοδα της εκδήλωσης δόθηκαν στην Παλαιστινιακή Αρχή σε ειδική τελετή.

“Για τα παιδιά της Παλαιστίνης τραγουδούμε στη γλώσσα που μας έμαθε ο αιώνιος έφηβος ο Μίκης. Ποιος να ξέρει πότε αυτά θα τραγουδούν τον δικό τους εθνικό ύμνο, που τους έγραψε ο μοναδικός μουσικοσυνθέτης, στην πατρίδα των ονείρων τους. Μέχρι τότε θα καλούμε μαζί τους τον «νοητό ήλιο της Δικαιοσύνης» και τη «δοξαστική μυρσίνη», για να μη λησμονήσουν τον λαό της Παλαιστίνης”, είπε μεταξύ άλλων στον χαιρετισμό του ο Γιώργος Πανταγιάς.

ΑΝΑΣΑ ΖΩΗΣ

Απαραίτητη η απομάκρυνση των Φυλακών Κορυδαλλού

Φεβρουάριος 2003

Φυλακές στον αστικό ιστό είναι αναχρονισμός. Μας παραπέμπει σε άλλες εποχές. Η ύπαρξή τους αντιστρατεύεται τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας. Αποτρέπει την ανάπτυξή της. Προκαλεί παρενέργειες στην οικονομική, εμπορική και κοινωνική της δραστηριότητα.

Ο Κορυδαλλός, όταν έγιναν οι φυλακές, ήταν μια περιοχή έξω από τον αστικό ιστό. Οι κάτοικοί του ήταν ελάχιστοι. Όμως, στην πορεία του χρόνου, η πληθυσμιακή του έκρηξη τον κατέταξε στις μεγαλύτερες πόλεις της Αττικής.

Η παρουσία των φυλακών καθίσταται πλέον μείζον πρόβλημα. Η απομάκρυνσή τους είναι μονόδρομος. Αποτελεί ζωτική ανάγκη για να ανασάνει η πόλη, για να αισθανθούν ασφάλεια οι πολίτες της, για να βελτιωθούν οι συνθήκες διαβίωσής τους.

Η Πειραιώς Πολιτεία πρωτοστατεί επί αρκετά χρόνια στις κινητοποιήσεις για την απομάκρυνσή τους. Συμπαραστέκεται στις πρωτοβουλίες της δημοτικής αρχής και όλων των φορέων του Κορυδαλλού.

Ζώντας δίπλα στις φυλακές Κορυδαλλού επί πολλά χρόνια, από την ηλικία των επτά ετών, ο Γιώργος Πανταγιάς έχει συλλέξει σημαντικά βιώματα και ξεχωριστές εμπειρίες. Θεωρεί ότι η απομάκρυνσή τους είναι δείκτης σεβασμού που οφείλει να επιδείξει η Πολιτεία απέναντι στους κατοίκους του Δήμου Κορυδαλλού.

Όπως ανέφερε και σε άρθρο του στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία το 2003 “Ως κάτοικοι του Κορυδαλλού δεν ζητάμε απλώς την απομάκρυνση των φυλακών που συντείνουν στη μεγαλύτερη υποβάθμιση της περιοχής μας. Απαιτούμε κάτι ουσιαστικότερο: Την αποκάθαρση του ονόματος, την επανάκτηση της αρχικής σημασίας της συνοικίας μας, αφού και η λέξη Κορυδαλλός παραπέμπει πλέον μόνο σε φυλακές και έγκλειστους. Αρκετά χρόνια βάρυνε τον ψυχισμό μας αυτή η συνταύτιση, έτσι ώστε να μοιραζόμαστε άνισα ένα δυσανάλογο φορτίο κοινωνικής ενοχής, πέραν όλων των άλλων δυσμενών επιπτώσεων”.

Η προσωπική δέσμευση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη να μεταφερθούν στις παρυφές του Λεκανοπεδίου δείχνει ότι τώρα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, έχουν ωριμάσει οι προϋποθέσεις για την πλήρη απομάκρυνσή τους.

Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΖΩΗΣ

Μάρτιος 2003

Οι εικόνες από τον πόλεμο στο Ιράκ συγκλόνισαν όλους. Η απώλεια ζωών, οι τραυματισμοί και οι ακρωτηριασμοί χιλιάδων ανθρώπων, ιδιαίτερα αμάχων και παιδιών, έκαναν τους πάντες να νιώθουν αποτροπιασμό. Τους ευαισθητοποίησαν, τους αγανάκτησαν, τους ξεσήκωσαν.

Άλλωστε, η ανθρώπινη ζωή και ευημερία, η αξιοπρέπεια και η ειρήνη είναι έννοιες ιερές. Είναι έννοιες που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητεί και να τις καταλύει, για οποιοδήποτε λόγο. Απέναντι σε όσα γίνονταν και γίνονται σ’ αυτή τη γωνιά του πλανήτη, δεν μπορούμε να μείνουμε απαθείς. Κανείς μας δεν έχει το δικαίωμα να μένει απαθής και αμέτοχος.

Έτσι απέναντι στην ωμή χρήση βίας και στο ανθρώπινο δράμα, οι Πειραιώτες ύψωσαν τη δική τους φωνή, τη δική τους δράση. Απέναντι στον θάνατο, την πείνα και την απελπισία αντιπαρέταξαν την αλληλεγγύη τους.

Η Πειραιώς Πολιτεία, σε συνεργασία με τους Προσκόπους της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά, ανέλαβαν πρωτοβουλία αλληλεγγύης για τα παιδιά του Ιράκ.

Σκοπός αυτής της πρωτοβουλίας ήταν:
• Να συμβάλει στη συγκέντρωση ανθρωπιστικής βοήθειας για τα δοκιμαζόμενα παιδιά.
• Να καταδικάσει αυτόν τον παράλογο πόλεμο και να εκφράσει την ανησυχία και τον αποτροπιασμό όλων.

Όπως τονίστηκε τότε και στο σχετικό δελτίο Τύπου:

«Αναλαμβάνουμε δράση, λοιπόν! Αυτό αποτελεί χρέος όλων μας! Αυτό αποτελεί ανθρώπινο καθήκον μας! Δείχνουμε την ευαισθησία των ανθρώπων της περιοχής μας. Αποδεικνύουμε έμπρακτα την ευαισθησία, τον ανθρωπισμό και την αλληλεγγύη μας».

Η ανθρωπιστική βοήθεια περιελάβανε τη συλλογή φαρμάκων και τροφίμων, τα οποία συγκεντρώνονταν στα γραφεία της Πειραιώς Πολιτείας, καθώς και σε όλα τα γραφεία των Προσκόπων – Σαρωνικού, Πειραιά, Δραπετσώνας, Κορυδαλλού, Νίκαιας, Σαλαμίνας.