Ανδρέας Δρυμιώτης
Η Καθημερινή, 23/09/2018
Ομολογώ ότι πρέπει να έχω αποκτήσει έμμονες ιδέες. Δεν εξηγείται διαφορετικά η εμμονή μου να συσχετίζω σύγχρονες καταστάσεις με τα παραμύθια της παιδικής μου ηλικίας. Εξηγούμαι. Οταν παρακολούθησα την ομιλία του πρωθυπουργού στο Ζάππειο για την «ελάφρυνση» του χρέους και είδα το θέατρο με τη γραβάτα, μου ήλθε στο μυαλό η Αλίκη και έγραψα στην «ΚτΚ» (1/7/2018) τη δική μου εκδοχή με τίτλο «Η Αλίκη (με γραβάτα) στη χώρα των θαυμάτων». Η ομοιότητες με την Αλίκη ήταν εντυπωσιακές. Η Αλίκη όπως και ο πρωθυπουργός δεν ήξεραν πού ήθελαν να πάνε και όταν έφτασαν κάπου, νόμιζαν ότι ήταν ο προορισμός τους. Ακόμα, τόσο η Αλίκη όσο και ο πρωθυπουργός μας δεν ήξεραν ποιοι είναι και άλλαζαν συνεχώς χαρακτήρα. Στην περίπτωση του πρωθυπουργού μας, η αλλαγή αυτή έτυχε διεθνούς αναγνώρισης και κατοχυρώθηκε με τον όρο «kolotoumba»!
Στις διακοπές παρακολούθησα το διάγγελμα του πρωθυπουργού από την Ιθάκη, και μου ήλθε στο μυαλό άλλο ένα παραμύθι: «Οι περιπέτειες του Βαρόνου Μινχάουζεν». Η τριλογία ολοκληρώθηκε με την εμφάνιση του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ όπου και πάλι μου θύμισε τον Πινόκιο, με τις δύο ιδιότητές του: Μαριονέτα και ψευτούλης.
Ο Βαρόνος Μινχάουζεν στην Ιθάκη. Σε ένα ειδυλλιακό περιβάλλον γεμάτο συμβολισμούς (για να μην ξεχνάμε και την επίσκεψη στην Καισαριανή μόλις ορκίστηκε), ο πρωθυπουργός, με ένα εξαιρετικά διχαστικό λόγο, μας αράδιασε τόσες ανακρίβειες, ώστε ο Μινχάουζεν ωχριά μπροστά του. Θα επισημάνω μόνο ορισμένες από αυτές για να έχουμε ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα από την «επιστροφή στην Ιθάκη».
• «Η Ελλάδα βίωσε από το 2010 τη σύγχρονη Οδύσσειά της. Μέσα σε πέντε χρόνια συνέβησαν πρωτοφανή πράγματα για μια χώρα σε καιρό ειρήνης». Αν τα έλεγε αυτά το 2015, μπορεί και να τον πιστεύαμε. Τα δικά του τριάμισι χρόνια με το τρίτο και αχρείαστο μνημόνιο τα ξέχασε. Η Οδύσσεια του Ελληνικού Λαού όχι μόνο δεν τελείωσε, αλλά τώρα αρχίζει με τη δέσμευση για 3,5% πλεόνασμα μέχρι το 2022 και 2,2% μεσοσταθμικά μέχρι το 2060, όταν οι άλλες χώρες επιτρέπεται να έχουν ετήσιο έλλειμμα 3,0% του ΑΕΠ. Η Ομηρική Οδύσσεια ευτυχώς κράτησε μόνο 10 χρόνια και οι μόνοι που ταλαιπωρήθηκαν ήταν ο Οδυσσέας και το πλήρωμά του. Εδώ θα ταλαιπωρούμαστε για τα επόμενα 40 χρόνια, πληρώνοντας τους ερασιτεχνισμούς μιας ιδεοληπτικής κυβέρνησης και ενός νάρκισσου υπουργού που πίστευε ότι θα υποχρεώσει την Ευρώπη σε συνθηκολόγηση άνευ όρων.
Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ελλάδα στο τέταρτο τρίμηνο του 2014 είχε τον υψηλότερο ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ στην Ευρωζώνη. Στο διάστημα 2015-2017 η οικονομία έχασε όλους τους αναπτυξιακούς στόχους και οι απώλειες επί Τσίπρα υπολογίζονται σε πάνω από 10 μονάδες του ΑΕΠ σε σχέση με τις εκτιμήσεις των οργανισμών. Επειδή έχω ενοχλητική μνήμη, θέλω να σας θυμίσω ότι η αρχή του κακού ξεκίνησε στο περίφημο Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου 2015. Εκεί μπορούσαμε να πάρουμε κάποια παράταση, αλλά προτιμήσαμε τη σύγκρουση ώστε να ικανοποιήσουμε τις ακραίες ιδεοληψίες μας. Εμείς, οι περήφανοι αριστεροί Ελληνες δεν συμβιβαζόμαστε, αλλά άμα λάχει κάνουμε την kolotoumba!
• «Η βία και η καταστολή έγιναν κομμάτι της καθημερινότητας. Η δημοκρατία ευτελίστηκε. Τραπεζίτες έγιναν πρωθυπουργοί και υπουργοί έγιναν τραπεζίτες. Φασιστικές συμμορίες βγήκαν από τις κρυψώνες τους μετά από 60 χρόνια». Ο μόνος κατάλληλος σχολιασμός που βρήκα για τη φράση αυτή, είναι η παροιμία: «Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα». Κατ’ αρχήν τόσο ο κ. Παπαδήμος όσο και ο κ. Στουρνάρας, στους οποίους αναφέρεται ο πρωθυπουργός, δεν είναι τραπεζίτες με τη στενή τραπεζική έννοια. Ηταν και είναι διοικητές της Κεντρικής Τράπεζας της χώρας, η οποία δεν εμπλέκεται σε τραπεζικές δραστηριότητες. Αντίθετα, η δική του κυβέρνηση διόρισε μια πρώην υπουργό του ΠΑΣΟΚ πρόεδρο μιας καθαρόαιμης τράπεζας. Η αναφορά όμως στον κ. Παπαδήμο, σε συνδυασμό με τη «βία», είναι πραγματικά απαράδεκτη. Ο κ. Παπαδήμος κόντεψε να χάσει τη ζωή του από τρομοκρατική ενέργεια, η οποία είναι η χειρότερη μορφή βίας, επί των ημερών της πρωθυπουργίας του και δεν είχε ούτε την ανθρωπιά να τον επισκεφθεί, έστω για τα μάτια του κόσμου. Αλλά και αμετανόητοι τρομοκράτες δολοφόνοι τυγχάνουν ιδιαίτερης περιποίησης επί των ημερών του. Τέλος, όντως οι φασιστικές συμμορίες βγήκαν από τις κρυψώνες τους για να τον βοηθήσουν να ρίξει την κυβέρνηση Σαμαρά.
• «Δεν θα γίνουμε λωτοφάγοι. Οι σύγχρονοι μνηστήρες είναι εδώ και στέκονται ακόμα απέναντι. …Αυτοί που θέλουν να μπορούν ανενόχλητοι να φοροδιαφεύγουν, να παρασιτούν εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος, έχοντας τις offshore τους και τις καταθέσεις τους στο εξωτερικό».
Εδώ ομολογώ ότι ξεπέρασε και τον Μινχάουζεν, ο οποίος πήγε στο Φεγγάρι με αερόστατο φτιαγμένο από γυναικεία εσώρουχα! Μόνο λωτοφάγοι πρέπει να γίνουν οι Ελληνες για να τον ξαναψηφίσουν. Τι να πρωτοθυμηθούμε: Το σκίσιμο του μνημονίου με ένα νόμο και ένα άρθρο, τον κατώτατο μισθό των 751 ευρώ, το αφορολόγητο στις 12.000 ευρώ κ.ο.κ. Φαίνεται ότι ο λωτός δεν είναι αρκετός για να τα ξεχάσει ο κόσμος αυτά. Ισως να χρειάζεται κάτι πιο δυνατό, ειδικότητος του Καρανίκα!
Για τις καταθέσεις στο εξωτερικό, πρέπει να ζητήσει από τους υπουργούς του να δώσουν πρώτοι το καλό παράδειγμα, γιατί όταν οι ίδιοι διαθέτουν καταθέσεις στο εξωτερικό, μάλλον προκαλούν τον κοσμάκη. «Δεν μιλούν για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου»!
Ο Πινόκιο στη ΔΕΘ. Για να σας θυμίσω το παραμύθι, ο Πινόκιο ξεκίνησε σαν μαριονέτα που στο τέλος έγινε αγόρι. Το χαρακτηριστικό του, όμως, ήταν το μεγάλωμα της ξύλινης μύτης του όταν έλεγε τα ψέματά του. Στην περίπτωσή μας, η μεταμόρφωση έγινε ανάποδα. Ο πρωθυπουργός ήταν ένα επαναστατικό αγόρι που φώναζε στους δρόμους «Φονιάδες των λαών, Αμερικάνοι» και τώρα συμπεριφέρεται σαν μαριονέτα των Αμερικάνων. Ακόμα και φανατικοί αμερικανόφιλοι έχουν εκπλαγεί με τη μεταμόρφωση του πρωθυπουργού. Η μεγάλη απορία που έχουμε όλοι, είναι τι θα γίνει στις 17 Νοεμβρίου 2018; Θα γίνει πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία, ή μήπως θα καταργηθεί από φέτος, σε ένδειξη της φιλίας που έχει αναπτυχθεί μεταξύ των δύο χωρών τα τελευταία χρόνια;
Για τα ψεματάκια θα σας παραθέσω το πρώτο μέρος της απάντησής του για την τραγωδία στο Μάτι: «Η κριτική είναι απαραίτητη στη Δημοκρατία, αλλά υπάρχει ένα όριο, το οποίο αν κανείς το ξεπεράσει, οι πολίτες το αντιλαμβάνονται και η κριτική παίρνει τον χαρακτήρα μίας στρατευμένης προπαγάνδας. Θα έπρεπε να ήμασταν πάρα πολύ ανόητοι, αν το βράδυ της μεγάλης τραγωδίας το μέλημά μας ήταν να κρύψουμε τους νεκρούς. Πώς να κρύψεις τους νεκρούς; Οι νεκροί ούτε κρύβονται αλλά ούτε και εικάζονται».
Να όμως που ο Πολάκης επέμενε ότι δεν υπάρχουν νεκροί, γράφοντας στο Twitter: «Ανησυχεί ο ΣΚΑΪ που δεν υπάρχουν θύματα από τη φωτιά και όλο παίρνει τηλέφωνο τον υποδιοικητή που είναι στο μέτωπο μαζί με τα πληρώματα των ασθενοφόρων να μάθει αν υπάρχει κάποιο!!!!!! Το ΞΕΦΤΙΛΕΣ είναι πλέον επιεικής όρος για να περιγράψει τον τρόπο που καλύπτουν τις φωτιές!!! Οι φωτιές θα σβήσουν, το οργανωμένο σχέδιο ανωμαλίας θα πάει ΑΠΑΤΟ άλλη μια φορά ….. όση τηλεοπτική «προβολή» και να έχει!!!»
Συνδυάζοντας τα δύο σχόλια, μου φαίνεται ότι πράγματι ήταν «πολύ ανόητοι», αλλά και ανειλικρινείς.
ΥΓ. Μετά το Ζάππειο, την Ιθάκη και τη ΔΕΘ, όλοι οι κυβερνώντες προσπαθούν να μας πείσουν ότι η χώρα έγινε μια κανονική χώρα. Μια ψύχραιμη ματιά όμως αποκαλύπτει ότι, δυστυχώς, βρισκόμαστε λίγο πριν από το Καστελλόριζο. Οι αγορές είναι απαγορευτικές ακόμα, λεφτά από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ δεν υπάρχουν και τα capital controls, που μας επέβαλε ο Σύριζα, είναι ακόμα στη θέση τους. Μήπως ζούμε μια νέα αυταπάτη;
_____________________________
* Ο κ. Ανδρέας Δρυμιώτης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων.