Σήφης Πολυμίλης
Τα Νέα, 17/03/2019
Παρακολουθώντας αυτό το αμάλγαμα θλιβερών αριστερών ιδεοληψιών, που εκπορεύεται από παλαιότερα και νέα ταλέντα της κυβερνώσας Αριστεράς, δεν μπορεί να μην αναρωτηθεί κανείς αν και η νέα προοδευτική συμμαχία του κ. Τσίπρα φέρνει ξανά στην επιφάνεια ό,τι πιο παλιό, φθαρμένο και αναντίστοιχο με τις ανάγκες της χώρας κυκλοφορεί.
Είναι εύκολο και βολικό να καταδικάζει κανείς τον ακροδεξιό Βορίδη και να κλείνει τη μύτη, να ανέχεται και να σιωπά για τις εκ των υστέρων επίπλαστες συγγνώμες για τις καλές μολότοφ, τους αγωνιστές Κουφοντίνες και πάει λέγοντας. Αλήθεια, όλοι αυτοί οι πρώην εκσυγχρονιστές κεντροαριστεροί, θεωρούν ότι με αυτόν τον τρόπο, αυτές τις επιλογές, αυτές τις αντιλήψεις, ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να μεταλλαχθεί σε ένα κόμμα που εμπνέεται από τον πολιτικό φιλελευθερισμό, τον ορθολογισμό και τον φιλοευρωπαϊσμό;
Μπορεί να κατανοήσει κανείς την αγωνία ορισμένων να εκφραστούν πολιτικά. Μπορείς να συμφωνήσεις μαζί τους για τις αμαρτίες και τα λάθη της Κεντροαριστεράς. Αλλά δεν λύνεις το πρόβλημα της πολιτικής σου στέγης υιοθετώντας το τεχνητό δίλημμα μεταξύ του προοδευτικού ΣΥΡΙΖΑ και της ακροδεξιάς ΝΔ. Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι πολύ πιο σύνθετη από αυτούς που τους συνεπαίρνουν ακόμη τα προπαγανδιστικά έργα του Brecht επειδή ξεχωρίζουν με χειρουργική ακρίβεια το άσπρο από το μαύρο.
Δυστυχώς, όπως έλεγε ο Χέγκελ, η κουκουβάγια, το πουλί της γνώσης, πετάει μόνο το σούρουπο. Οσες ψευδαισθήσεις κι αν έχουμε, έρχεται κάποια στιγμή η γνώση της αλήθειας. Μόνο που συνήθως την αντιλαμβανόμαστε κατόπιν εορτής. Τα διλήμματα και οι αγωνίες είναι πράγματι εδώ και μας προκαλούν. Αλλά δεν διαγράφουμε ή αγνοούμε την πραγματικότητα για να διευκολυνθούμε στις απαντήσεις μας.
Η κατασκευή εχθρών είναι η πιο εύκολη απάντηση. Και σε μια δύσκολη και αντιφατική ελληνική και ευρωπαϊκή πραγματικότητα, οι απλές απαντήσεις μπορεί να είναι πιο βολικές, αλλά συνήθως και οι πιο προβληματικές. Η επαναθεμελίωση ενός κόμματος δεν υπήρξε ποτέ εύκολη υπόθεση.
Πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για τον συγκεκριμένο ΣΥΡΙΖΑ που παραμένει καθηλωμένος σε ιδέες και πολιτικές που παραπέμπουν στις χειρότερες στιγμές της Αριστεράς. Η πολιτική ζωή, η χώρα συνολικά έχει ανάγκη από μια νέα εθνική αυτογνωσία. Φοβάμαι όμως ότι η σημερινή κυβερνώσα παράταξη απέχει έτη φωτός από μια τέτοια πολιτική μεταμόρφωση.”