Εφημερίδα Έθνος
27 Ιουνίου 2014
Το επιχειρούμενο άνοιγμα του Αλέξη Τσίπρα στην Κεντροαριστερά αναμφίβολα είναι θετικό γεγονός. Αν και θολό κι άτολμο,δεν στερείται πολιτικής σημασίας. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης αντιλαμβάνεται πως για να ενισχύσει την κυβερνησιμότητά του κόμματός του πρέπει να προχωρήσει στον αναπροσανατολισμό της στρατηγικής του. Άλλωστε, το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών μάλλον τον προβλημάτισε. Η πρωτιά δεν συνοδεύτηκε με την ανατροπή που επεδίωκε. Και το κόμμα, μένοντας στάσιμο στα εκλογικά ποσοστά, δεν εμφάνισε την αναμενόμενη δυναμική.
Παγιδευμένος σε μια κουλτούρα άγονης αντιπολίτευσης, ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να συνθέσει τις διαφορετικές απόψεις που τον διαπερνούν. Κυρίως δεν δημιουργεί γέφυρες επικοινωνίας με τον αποκαλούμενο μεσαίο χώρο, οι οποίες θα διεύρυναν το ακροατήριό του. Συνεπώς, η στροφή στον πολιτικό ρεαλισμό και η προσαρμογή του στη νέα κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα καθίστανται μονόδρομος.
Την αναγκαιότητα αυτή φαίνεται να συμμερίζεται ο Αλ. Τσίπρας. Οι πρόσφατες θέσεις του για καίρια ζητήματα όπως αυτά της ευρωπαϊκής ενοποίησης, των συμμαχιών με προοδευτικές δυνάμεις της Ένωσης, ακόμη και η στήριξη του Γιούνκερ σηματοδοτούν τη διακριτή αλλαγή της στρατηγικής του. Την ανατοποθέτησή του πιστοποιεί και το άνοιγμα προς τις δυνάμεις της Κεντροαριστεράς.
Αντιλαμβανόμενος τα όρια και τις δυνατότητες του κόμματός του, ο Αλ. Τσίπρας στοχεύει πλέον στη διασφάλιση συμμαχιών εκτός και εντός της χώρας. Ωστόσο, η προσπάθειά του αυτή αυτοϋπονομεύεται όταν συνδέεται με την προεδρική εκλογή. Το συγκεκριμένο ζήτημα αντικειμενικά δεν μπορεί να αποτελέσει το κομβικό σημείο σύγκλισης με τις δυνάμεις που αυτοπροσδιορίζονται ως κεντροαριστερές.
Υποκαθιστώντας το Μάκρο από το Μίκρο, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ προτάσσει την επίτευξη πολιτικών στόχων, αδιαφορώντας για τους γενικότερους στρατηγικούς προσανατολισμούς του κόμματος. Έτσι το άνοιγμα που επιχειρεί δεν είναι πραγματικό ούτε αποτελεσματικό. Όσους δορυφόρους κι αν αποκτήσει με την επιστράτευση νεόκοπων αντιμνημονιακών πρώην στελεχών του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ δεν ενισχύει την κυβερνησιμότητά του. Ούτε θα αντιμετωπίσει με επαρκή τρόπο το μείζον ζήτημα των κοινωνικών και πολιτικών συμμαχιών αν εμμένει στις απολυτότητες και μονομέρειες της άγονης αντιμνημονιακής γραμμής.
Μόνο με μια κουλτούρα κυβερνησιμότητας μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να αποκτήσει έναν νέο πολιτικό εαυτό και ο αρχηγός του να ενισχύσει περαιτέρω την ηγετικότητά του. Η εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης της χώρας προϋποθέτει πολιτικές συμμαχίες με καθαρές θέσεις και καθαρή στρατηγική.