Ενδιαφέροντα άρθρα
Ποια Αριστερά;
Η «αθώα του αίματος» Αριστερά στην οποία απευθυνόταν το 1996 ο Σημίτης ενσωμάτωσε και βίωσε υποδειγματικά η ίδια αυτό που ήταν τότε αμαρτία των «άλλων» – την κατά Σημίτη «λαϊκίστικη δημαγωγία και διπρόσωπη υποκρισία του πολιτικού λόγου». Ο διάλογος περί Αριστεράς, στο περιβάλλον του ΣΥΡΙΖΑ τουλάχιστον, διεξάγεται τώρα σε ένα κλίμα – με τα λόγια του Κωνσταντίνου Τσουκαλά – «ματαίωσης, θλίψης και ντροπής» και με τον κίνδυνο – με τα λόγια του Γιώργου Σταθάκη – της «γελοιοποίησης».
Για τον Ηλία, τον φίλο μου
Αυτός ο συχνά ερμητικά κλειστός, ακόμα και για τους φίλους του, άνθρωπος έμοιαζε να κρύβει μέσα του έναν αδέσμευτο και «προκοινωνικό» παιδικό αυθορμητισμό. Ενώ η «δημόσια ταυτότητά» του ήταν σαφής και αναγνώσιμη, η ιδιωτική του αλήθεια παρέμενε σχεδόν άγνωστη.
Ευρωπαϊκή Ενοποίηση, επιβεβλημένο βήμα
Η ευρωπαϊκή συνδημιουργία, είναι το επιβεβλημένο βήμα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της οικονομικής, τεχνολογικής και πολιτικής εξέλιξης που επιβάλλει ο ισχυρότερος διεθνής ανταγωνισμός, με πρωτεργάτες τις «μεγάλες δυνάμεις».
Όρος επιβίωσης η ενοποίηση της Ε.Ε.
Οι εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνουν, ότι, οι λαοί της θα πρέπει να επιδιώξουν σταθερά, τη δημιουργία ενός ευέλικτου ευρωπαϊκού κράτους, με τη συμβίωση και τη συνεργασία διαφορετικών εθνικών πολιτισμών. Η περαιτέρω ενοποίηση αποτελεί όρο επιβίωσης της Ε.Ε.
Υποκλοπή εθνικής σοβαρότητας;
Ελπίζω η νευρική και κατά βάθος αμήχανη αλαζονεία ως ακραία μορφή λαϊκισμού να μη είναι το ίζημα που θα αφήσει η υπόθεση των υποκλοπών. Ελπίζω να μη έχει υποκλαπεί οριστικά η εθνική σοβαρότητα και η γνήσια ευρωπαϊκή πολιτική προοπτική της χώρας.
Ο Σίσυφος ή το σημειωτόν στην πεπατημένη
Σαν να ζούμε στη δική μας εκδοχή τα βάσανα του Σισύφου, που ανέβαινε για να κατέβει και κατέβαινε για ν’ ανέβει, ασταμάτητα, δίχως ελπίδα διαφυγής, πηγαινοερχόμαστε αέναα από την κορυφή της αυτοεξύψωσης στον πάτο της αυτοκαταβαράθρωσης, χωρίς να περνάει στα σοβαρά από τον νου μας το ενδεχόμενο του «ανάμεσα», του «μεταξύ».
Η πολιτική ως περιπέτεια ιδεών
Χαίρομαι πάντα συζητήσεις και βιβλία που κάνουν διάφανα τα τείχη των αποστειρωμένων ιδεών και μας βοηθούν να μπούμε κι εμείς στην περιπέτεια νέων ιδεών. Ζωντανοί παραμένουμε ακριβώς, όταν γινόμαστε ιδεοτόκοι.
Πόσο αλλάζουν οι Έλληνες;
Μας ενδιαφέρει η εξέλιξη των αντιλήψεων του πλειοψηφικού κοινωνικού σώματος. Πώς και σε ποιο βαθμό έχει επεξεργαστεί τα βιώματα των συνεχών αναταράξεων; Ποιες είναι οι αργόσυρτες αλλαγές της συλλογικής συνείδησης που έχουν πραγματοποιηθεί;
Περί ηγεσίας
Ο ιταλός πρωθυπουργός καταρρίπτει πολλούς μύθους: δεν είναι καν εκλεγμένος, έρχεται στην πολιτική από τον κόσμο της οικονομίας, δεν είναι νέος, δεν «γράφει» στην οθόνη