Εφημερίδα Έθνος
30 Μαϊου 2014
Το αποτέλεσμα της τριπλής κάλπης χρήζει ιδιαίτερης μελέτης. Το σίγουρο είναι ότι δεν δικαιώνει καμιά πολιτική. Αντιθέτως, θέτει σε δοκιμασία τη στρατηγική τόσο των συγκυβερνώντων όσο και της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Η επένδυση της ΝΔ στη σταθερότητα δεν απέδωσε τα αναμενόμενα, γιατί οι πολίτες αν και αντιλαμβάνονται τους κινδύνους της αστάθειας, δεν θέλησαν να δώσουν λευκή επιταγή στην κυβερνητική πολιτική. Αντίστοιχα η ανατροπή του ΣΥΡΙΖΑ δεν βρήκε την απαιτούμενη ανταπόκριση, διότι η αλλαγή εκτός από την προσδοκία, εμπεριέχει τον φόβο και την ανασφάλεια. Στην προκειμένη περίπτωση τα στοιχεία αυτά επιτείνονται εξαιτίας της απουσίας πειστικής εναλλακτικής πρότασης.
Και βεβαίως το μήνυμα που εξέπεμψαν οι ευρωεκλογές δεν είναι σοφό, όπως υποστήριξαν ορισμένοι, διότι δεν υπαγορεύει καθαρές λύσεις. Η επαμφοτερίζουσα συμπεριφορά των εκλογέων ενέχει την κίνδυνο μιας παραλυτικής ισορροπίας, καθώς είναι εμφανής η έλλειψη δυναμικής των πρωταγωνιστών του νέου δικομματισμού. Το πρόβλημα γίνεται εντονότερο λόγω της ρευστότητας του πολιτικού σκηνικού.
Οι συγκυβερνώντες με την ισχνή κοινοβουλευτική τους πλειοψηφία, ήδη άρχισαν να λειτουργούν με γνώμονα την αποφυγή του πολιτικού κόστους. Η σπουδή τους πλέον είναι η ικανοποίηση των κομματικών πελατών και λιγότερο οι επιβεβλημένες αλλαγές στο κράτος και στην οικονομία. Δεν είναι τυχαίο πως ανάγνωσαν το μήνυμα της κάλπης ως ανάγκη χαλάρωσης της ακολουθούμενης πολιτικής – εξ ου και τα πυρά τους προς τον υπουργό Οικονομικών. Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσουν, αν το φθινόπωρο επιχειρήσουν να προωθήσουν τις μεταρρυθμίσεις -στο ασφαλιστικό, για παράδειγμα- για τις οποίες δεσμεύτηκαν. Από την άλλη, καθίσταται εμφανές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο πλειοδοτεί στον ακραίο λαϊκισμό, αλλά θέλοντας να οδηγήσει τη συγκυβέρνηση σε καθεστώς ασφυξίας, υπαγορεύει επιλογές, εκτοξεύοντας απειλές.
Κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενοι, θέλοντας να αποφύγουν τις καθαρές προτάσεις και λύσεις θα συγκλίνουν, είτε με την αναστολή των δεσμεύσεών τους είτε με λαϊκίστικες τακτικές, στη διαμόρφωση ενός κλίματος αδράνειας, αναβλητικότητας και παραλυσίας, έχοντας στραμμένο το βλέμμα τους στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση, όποτε κι αν αυτή γίνει.
Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά πως το εκλογικό σώμα δεν έχει σαφείς προσανατολισμούς για το δικό του μέλλον. Αποστρεφόμενο τις καθαρές λύσεις και πριμοδοτώντας πολιτικές μέσου όρου, ενισχύει την ακινησία και την αδράνεια, τη στιγμή που τα προβλήματα είναι ζέοντα.