Εφημερίδα Έθνος
26 Σεμπτεμβρίου 2014
Η παράσταση νίκης του ΣΥΡΙΖΑ σε όλες τις δημοσκοπήσεις θέτει καίρια ερωτήματα ως προς την πολιτική και επιχειρησιακή του επάρκεια. Η αρνητική για την κυβέρνηση ψήφος διογκώνεται, με αποτέλεσμα να ενισχύεται η κυβερνητική προοπτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η διάχυτη κοινωνική δυσαρέσκεια επηρεάζει την πολιτική συμπεριφορά των πολιτών, διαμορφώνοντας νέα δεδομένα. Αν ο Α. Σαμαράς δεν ανατρέψει το δυσμενές κλίμα, θα αρθούν και οι τελευταίες επιφυλάξεις και αμφιβολίες μερίδας της κοινής γνώμης για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η αξιωματική αντιπολίτευση, αν και πολιτικά αβαθής και ανώριμη, επενδύει στη θετική εικόνα του αρχηγού της. Μια εικόνα που διαφέρει από το κουρασμένο και φθαρμένο πολιτικό προσωπικό. Η επικοινωνιακή άνεση βοηθά τον Αλέξη Τσίπρα να αμβλύνει και να λειαίνει τις ακρότητες των θέσεων του κόμματός του. Η προσαρμοστικότητα που επιδεικνύει την τελευταία περίοδο ενισχύει το προφίλ του. Φαίνεται πλέον καθαρά ο επιχειρούμενος σταδιακός αναπροσανατολισμός της στρατηγικής του. Αντιλαμβανόμενος την αναγκαιότητα του πολιτικού ρεαλισμού, προχωρά σε ανοίγματα, σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, χωρίς ωστόσο να εγκαταλείπει εντελώς τη γνωστή ρητορεία του.
Αναμφίβολα ο Τσίπρας του 2014 απέχει από τον Τσίπρα του 2012. Η εικόνα, ωστόσο, του εν δυνάμει πρωθυπουργού δεν είναι ακόμη πειστική. Η πολιτική του αφήγηση είναι μονομερής. Η αντιμνημονιακή του ατζέντα δεν επαρκεί για την έξοδο από την κρίση. Η έλλειψη συγκεκριμένου σχεδίου για τις αλλαγές που απαιτεί ο τόπος και η οικονομία είναι εμφανής. Επιπλέον, δεν μπορεί να αντισταθεί στον λαϊκισμό και στις πελατειακές πολιτικές. Η διγλωσσία του εγείρει ζητήματα αξιοπιστίας και φερεγγυότητας. Παράλληλα, η αδυναμία του να μπολιάσει το κόμμα του με πολιτικές πέραν αυτών της στείρας άρνησης και του καταγγελτικού λόγου θολώνει την κυβερνησιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ.
Μπορεί στη συνείδηση της κοινής γνώμης ο Α. Τσίπρας να καταγράφεται ως ένας δυναμικός αρχηγός, ωστόσο το κόμμα που ηγείται πρεσβεύει παλιές πολιτικές. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ είναι φθαρμένα προϊόντα, ο ΣΥΡΙΖΑ όμως αποπνέει παρελθόν. Έτσι, για να κερδίσει σε αξιοπιστία και ηγετικότητα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης χρειάζεται να δείξει ότι είναι πολιτικός παίκτης βάθους, πως υπερβαίνει τον παρωχημένο –πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- λόγο των στελεχών του· να αποδείξει πως είναι φορέας νέων ιδεών, ότι διαθέτει προσωπικό πολιτικό αφήγημα πέρα και πάνω από την ετεροβαρή αντιμνημονιακή στρατηγική του.