Εφημερίδα Έθνος
04 Σεπτεμβρίου 2015
Σε περιόδους κρίσης ο παράγοντας ηγεσία προσλαμβάνει ξεχωριστή διάσταση. Καθώς ο φόβος, η αβεβαιότητα, η ανασφάλεια, αλλά και η έλλειψη εμπιστοσύνης κυριαρχούν, η ανάγκη για ηγετική φιγούρα, για ισχυρή ηγεσία, καθίσταται έντονη στο συλλογικό υποσυνείδητο. Ως εκ τούτου, η ηγετικότητα αποτελεί εξαιρετικά κρίσιμο μέγεθος για την Ελλάδα της οικονομικής και κοινωνικής υστέρησης.
Ο Αλ. Τσίπρας και ο Β. Μεϊμαράκης φαίνεται να υπερβαίνουν, να επισκιάζουν τα κόμματά τους. Άλλωστε ο πρώην πρωθυπουργός υπερτερούσε και συνεχίζει να υπερτερεί του ΣΥΡΙΖΑ. Με τη δυναμική του εμφάνιση ο Β. Μεϊμαράκης ενίσχυσε την εμβέλειά του, υπερέχοντας της ΝΔ. Το νέο δίπολο Τσίπρα-Μεϊμαράκη που διαμορφώθηκε καθιστά τη μάχη της κάλπης αμφίρροπη. Η έκβασή της θα εξαρτηθεί πρωτίστως από τη δυνατότητά των δύο να ενσαρκώσουν πολιτικές εξόδου από την κρίση. Η αφετηρία τους πάντως είναι διαφορετική.
Η μέχρι πρότινος αδιαμφισβήτητη πολιτική κυριαρχία του Αλ. Τσίπρα απομειώθηκε λόγω των πρωθυπουργικών του επιδόσεων. Η κυβερνητική του θητεία εξελίχθηκε σε αχίλλειο πτέρνα του. Στη διάρκειά της δεν μπόρεσε να θεμελιώσει στιβαρή παρουσία. Οι αμφίσημες και αμφίθυμες πολιτικές, οι ατυχείς επιλογές προσώπων, καθώς και η αναποφασιστικότητα και αναποτελεσματικότητα που επέδειξε έπληξαν την ηγετικότητά του. Ωστόσο, διατηρεί ισχυρότατο το πλεονέκτημα του νέου και άφθαρτου προσώπου, με το οποίο επιδιώκει να υπερκεράσει τις αδυναμίες του. Μάλιστα, αξιοποιώντας την επιθυμία της κοινής γνώμης για αλλαγή και ανανέωση στοχοποιεί τους αντιπάλους του ως φορείς του παλαιού.
Ο Β. Μεϊμαράκης από την άλλη αποδεικνύεται σκληρός παίχτης. Διαθέτοντας γνώση και πολιτική εμπειρία, χωρίς ωστόσο να έχει φθαρεί από την εξουσία, τοποθετήθηκε εξαρχής εύστοχα στο προεκλογικό σκηνικό. Έδειξε προσαρμοστικότητα στα νέα δεδομένα, εκμεταλλευόμενος τη φθορά του πρώην πρωθυπουργού. Επενδύοντας στην έμφυτη λαϊκότητά του, σε μια διακριτή στιβαρότητα, επιλέγει διαφορετικό από τον προκάτοχό του λόγο. Εμφανίζεται διαλλακτικός, επιζητώντας τη συνεργασία και τη συναίνεση, εγκαλώντας τον Αλ. Τσίπρα, για αδιαλλαξία και κομματική αλαζονεία.
Συνήθως οι εκλογικές μάχες κρίνονται από το ποιος θα επιβάλει την πολιτική ατζέντα. Μέχρι σήμερα τουλάχιστον κανείς από τους δυο μονομάχους δεν κατάφερε να επιβάλει τη δική του. Συνεπώς στην αναμέτρηση της 20ής Σεπτεμβρίου οι πολίτες θα σταθούν περισσότερο στα πρόσωπα των πρωταγωνιστών, κρίνοντας ποιος είναι ικανότερος και χρήσιμος. Ποιος διαθέτει ισχυρή και στιβαρή ηγετικότητα.