Άγγελος Στάγκος
Η Καθημερινή, 08/05/2018
Εντάξει, ο διάλογος σε μία κοινωνία είναι πάντα χρήσιμος, καθώς «διά της τριβής των ιδεών παράγεται ο σπινθήρ της αληθείας». Θα μπορούσε μάλιστα να ισχυριστεί κανείς ότι με αυτή την έννοια η κοινωνία είναι ένα μεγάλο πανεπιστήμιο, αν στην Ελλάδα μας η διαδικασία της ανταλλαγής ιδεών επιτρεπόταν στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα από τα διάφορα γκρουπούσκουλα που ασκούν ανενόχλητα βία και τρομοκρατία, «ελέω» κυβέρνησης Συρανέλ. Από την άλλη πλευρά, αρκετές από τις συζητήσεις που γίνονται σε δημόσιο επίπεδα, όπως ακριβώς και στα καφενεία, είναι τουλάχιστον υποθετικές, αν όχι εντελώς ανούσιες.
Τελευταίο παράδειγμα ανούσιας συζήτησης είναι αυτή περί «σοσιαλδημοκρατικοποίησης» και «εξημέρωσης» του ΣΥΡΙΖΑ. Είχε κάποιο νόημα όταν πρωτοτέθηκε το θέμα, αλλά η συνέχισή του δεν παρουσιάζει ενδιαφέρον, ούτε καν θεωρητικό ή ακαδημαϊκό. Και σίγουρα, όχι πολιτικό. Ο ΣΥΡΙΖΑ κρίνεται και θα συνεχίσει να κρίνεται από τη ρητορική του, τη συμπεριφορά του, την πρακτική του, την ικανότητά του και κυρίως, από το πόσο επωφελής ή ζημιογόνα ήταν και είναι η άσκηση της εξουσίας από το συγκεκριμένο κόμμα για τον πολίτη. Από το αν και πόσο τον κορόιδεψε, του είπε ψέματα, τον αδίκησε, επιβάρυνε τη ζωή του, ή και το αντίθετο.
Αυτά έχουν τώρα σημασία και όχι αν κάποια στιγμή στο μέλλον ο ΣΥΡΙΖΑ εξελιχθεί σε ένα ούλτρα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα που θα ορκίζεται στο όνομα της Ευρώπης, θα σέβεται τους θεσμούς και τους αντιπάλους του, δεν θα μπουρδολογεί ακατάσχετα, δεν θα προσβάλλει τη νοημοσύνη, δεν θα λασπώνει και δεν θα διχάζει με «μαύρα μέτωπα» και ακόμη περισσότερο, με ιντριγκαδόρικες πρακτικές και θα πλαισιώνεται με στελέχη που, εκτός από ιδεοληψία, θα έχουν και γνώσεις και επομένως θα πιστεύουν και στην αξιοκρατία. Από τα αρνητικά χαρακτηριστικά του –που τα διαθέτει σε αφθονία– κρίνεται σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ και όχι από τις εκτιμήσεις ότι βρίσκεται σε πορεία αποβολής τους και αντικατάστασής τους από άλλα θετικά. Αν όντως βρίσκεται σε τέτοια πορεία και πλησιάζει (επιεικώς και γι’ αυτό δεν λέμε … να φτάσει) στην εκπλήρωση των αντίστοιχων προσδοκιών που διατυπώνουν μερικοί, τότε οι επικριτικοί και δύσπιστοι πολίτες θα αναθεωρήσουν σχεδόν αυτόματα και τις απόψεις τους. Ετσι πάντα γίνεται…
Προς το παρόν, η δημόσια κουβέντα που γίνεται για τη μετάλλαξη του κυβερνώντος κόμματος μπορεί να θεωρηθεί και αποπροσανατολιστική. Αποπροσανατολίζει από το σημερινό προσωπείο του κυβερνώντος κόμματος, αδιαφορεί για την τωρινή πραγματικότητα, όπως αυτή διαμορφώνεται από την ηγεσία του και υπονομεύει σε ένα βαθμό το κόμμα, που κατά γενική παραδοχή εκπροσωπεί τη Σοσιαλδημοκρατία στην Ελλάδα (ασχέτως ποια είναι η κρίση του καθενός για τη Σοσιαλδημοκρατία εδώ και στην Ευρώπη). Αλλωστε, είναι ορατή η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να εκπαραθυρώσει, ή να απορροφήσει αυτό το κόμμα για να ηγεμονεύσει ο ίδιος στον χώρο, αλλά και στην αντίληψη των πολιτών. Εστω και δίχως την ανάλογη προσαρμογή στις αξίες της Σοσιαλδημοκρατίας. Προς τι, λοιπόν, η περαιτέρω συζήτηση;