Γιάννης Μεϊμάρογλου
Metarithmisi.gr, 29-12-2016
Καθώς τα πυροτεχνήματα της υποδοχής του καινούργιου χρόνου θα σβήνουν, οι πολίτες θα συνειδητοποιούν ότι, μαζί με τις ευχές και τις ελπίδες, κληρονόμησαν και τις πληγές που άφησε ανοιχτές το 2016. Η καινούργια χρονιά θα βρεθεί αντιμέτωπη με μια σειρά κρίσιμων καταστάσεων που δοκιμάζουν τις αντοχές των δημοκρατικών θεσμών και των πολιτιστικών αξιών.
Η διεθνής τρομοκρατία «κέρδισε» επάξια τον τίτλο της πιο μεγάλης και παράλογης απειλής τον χρόνο που πέρασε. Τυφλά δολοφονικά χτυπήματα ήρθαν ν’ αλλάξουν τον τρόπο ζωής και σκέψης μας. Η παγκοσμιοποίηση του τρόμου πλήττει θανάσιμα την παγκοσμιοποίηση της παραγωγής και της οικονομίας. Την ίδια στιγμή, το μεταναστευτικό και το προσφυγικό πήραν νέες διαστάσεις εξ αιτίας της γενικότερης εκκρηκτικής πολεμικής κατάστασης στην περιοχή. Η έλλειψη ενιαίας πολιτικής στην Ευρώπη δοκίμασε τις αντοχές της αλληλεγγύης, νέα τείχη υψώθηκαν στην ενωμένη Ευρώπη. Τρομοκρατία και μεταναστευτικό προκάλεσαν ένα ακροδεξιό τσουνάμι που απειλεί να σκεπάσει την Ευρώπη. Τα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών σε αρκετές χώρες και ο ανερχόμενος λαϊκισμός απειλούν το ευρωπαϊκό οικοδόμημα που είναι υποχρεωμένο ν’ αλλάξει ριζικά τη δομή και την φιλοσοφία του, αν θέλει να παραμείνει όρθιο.
Αλλά και οι εξελίξεις στη άλλη πλευρά του Ατλαντικού, κάθε άλλο,παρά καθησυχαστικές είναι. Η απροσδόκητη εκλογή Τραμπ προοιωνίζει την αμερικανική στροφή προς τον απομονωτισμό τη στιγμή που ο ίδιος προανήγγειλε, υπό την επιδοκιμασία Πούτιν, μια νέα κούρσα πυρηνικών εξοπλισμών. Οι παγκόσμιες ισορροπίες κινδυνεύουν να ανατραπούν από νέες συμμαχίες υπέρ των δυνάμεων του ακραίου λαϊκισμού.
Η επίλυση του Κυπριακού στις αρχές του χρόνου μπορεί ν’ αποτελέσει ένα θετικό σημάδι. Είναι η πρώτη φορά που μια βιώσιμη λύση φαίνεται τόσο κοντά, χάρη στις προσπάθειες των προέδρων των δύο κοινοτήτων. Ας ελπίσουμε ότι ο μεταλοϊδεατισμός του Ερντογάν και ο μαξιμαλισμός της ελληνικής κυβέρνησης δεν θα ακυρώσουν την τελευταία ίσως προσπάθεια για μια ενωμένη ευρωπαϊκή Κύπρο.
Σε όλα αυτά προστίθεται η βαθιά κρίση που έχει κυριολεκτικά εξαντλήσει τη χώρα τα τελευταία επτά χρόνια. Ας ευχηθούμε ν’ ανακοπεί η σημερινή αλλοπρόσαλλη και καταστροφική διακυβέρνηση και οι έλληνες πολίτες να μην επιλέξουν άλλον έναν «μάγο-σωτήρα» αλλά μια νεά πλειοψηφία ικανή να υλοποιήσει ένα ρεαλιστικό σχέδιο εξόδου από την κρίση. Ίσως να είναι αυτή η τελευταία ελπίδα για τη συνέχιση της ευρωπαϊκής μας πορείας, ίσως η ελπίδα να πηγάζει αυτή τη φορά από τις δυνάμεις της προοδευτικής παράταξης.