Δημήτρης Κ. Ψυχογιός
Τα Νέα, 14/02/2020
Θα έπρεπε να είχαμε κάνει μνημόσυνο χθες μπροστά στα αποκαΐδια του κτιρίου Σταδίου 19 που στέγαζε κάποτε τους κινηματογράφους «Απόλλων» και «Αττικόν» και το κατάστημα Kosta Boda: λεηλατήθηκε και πυρπολήθηκε, όπως και δεκάδες άλλα κτίρια, την τρομερή νύχτα της 12ης Φεβρουαρίου 2012. Η Βουλή ψήφιζε εκείνη την ημέρα το «δεύτερο μνημόνιο» και είχε οργανωθεί συγκέντρωση στο Σύνταγμα, πρωτοστατούσαν μάλιστα Μανώλης Γλέζος και Μίκης Θεοδωράκης και είχαν καλέσει τον λαό να τους συμπαρασταθεί «… για να μην υπογραφεί η θανατική καταδίκη της πατρίδας μας, … για να σταματήσουμε την προδοσία». Στόμφος κενός που τότε γινόταν δεκτός σαν πατριωτικός λόγος.
Η πατρίδα είναι ολοζώντανη και ας υπέγραψε η Βουλή τη «θανατική καταδίκη» της εκείνη την ημέρα – όμως το ηλικίας 150 ετών κτίριο του Ερνέστου Τσίλερ, παραμένει νεκρό. Διότι έτσι αποφάσισαν μεγάλες οικογένειες και μεγάλοι δικηγόροι των Αθηνών.
Στη διαδρομή από Εξάρχεια προς Σύνταγμα, η γεμάτη σκουπίδια, αποκαΐδια, περιτριγυρισμένη με λινάτσες και λαμαρίνες χαβούζα, είναι η κορωνίδα της αθηναϊκής αθλιότητας. Στα Εξάρχεια περνάς ανάμεσα από κλειστά μαγαζιά, τοίχους και ρολά γεμάτα επιθετικά συνθήματα: θρασείς εξουσιομανείς έχουν απαλλοτριώσει ιδιωτικές περιουσίες και έχουν ιδιωτικοποιήσει τον δημόσιο χώρο υπέρ αυτών. Ικανοποιούν τον ναρκισσισμό και τη θέλησή τους για δύναμη δείχνοντας περήφανοι «αυτό εδώ, εγώ το έσπασα· αυτό εδώ, εγώ το έγραψα».
Δείχνουν άραγε με την ίδια περηφάνεια τη χαβούζα της οδού Σταδίου 19 οι ιδιοκτήτες της – ή όσοι τέλος πάντων ευθύνονται για την ύπαρξή της; Ή μήπως λένε «Εγώ δεν ξέρω τίποτα: μένω στο Ψυχικό και ως την Αθηναϊκή Λέσχη φθάνω· δεν περνάω ποτέ από εκεί»; Όλα τα άλλα κτίρια του κέντρου της Αθήνας που κάηκαν, λεηλατήθηκαν, έπαθαν ζημιές την τρομερή αντιμνημονιακή νύχτα έχουν αποκατασταθεί. Οι επιφανείς Αθηναίοι που κρατάνε ερείπιο – απολύτως νόμιμα, φυσικά – το κτίριο του Τσίλερ, που ασχημίζει και βρωμίζει την καρδιά της πόλης, προφανώς δεν νιώθουν ίχνος ενοχής για αυτό που μας κάνουν.
Προσπάθησε ο Γιώργος Καμίνης να βρει λύση, απέτυχε – πώς να τα καταφέρεις απέναντι στα συμφέροντα ισχυρών, ευφυών και πλούσιων αντιπάλων; Που τους έχουν παραχωρηθεί φορολογικά και άλλα προνόμια για να προσφέρουν με τα ιδρύματά τους κοινωφελές έργο αλλά εμείς απολαμβάνουμε ένα ερείπιο στο κέντρο της Αθήνας; Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, έχει βαλθεί να αντιμετωπίσει τους αναρχοφασίστες των Εξαρχείων. Το πρόβλημα της Σταδίου, το έγκλημα κατά του δημόσιου χώρου των επιφανών «ιδρυματούχων» ποιος θα το αντιμετωπίσει; Ο Κώστας Μπακογιάννης; Η Λίνα Μενδώνη; Ή ούτε αυτοί περνάνε από τη Σταδίου;