Εφημερίδα Έθνος
11 Σεπτεμβρίου 2015
Οι προεκλογικές μάχες δίνονταν πάντα με κυρίαρχη τη μεγάλη εικόνα. Προτάσσοντας τα καίρια προβλήματα του τόπου, θεμελιώνεις συγκεκριμένη πολιτική πρόταση και ταυτόχρονα θέτεις με σαφήνεια και ακρίβεια τα διλήμματα της κάλπης. Διαχρονικά, το κόμμα που επέβαλλε τη δική του πολιτική ατζέντα επικρατούσε.
Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει σήμερα. Λίγες μέρες πριν από τις εκλογές της 20ήςΣεπτεμβρίου, κανείς από τους επίδοξους διεκδικητές της εξουσίας δεν κατάφερε να δημιουργήσει προϋποθέσεις πολιτικής κυριαρχίας του. Και το κυριότερο, δεν προσέδωσε θετικό προσδιορισμό στη στρατηγική του πρόταση. Η αντιπαράθεση περιορίζεται στο μικρό γήπεδο του καταγγελτικού λόγου, της άρνησης, της πλειοδοσίας αιτημάτων, του λαϊκισμού. Διάχυτη είναι μια λογική «αντί». Το μαρμαρωμένο debate των αρχηγών το επιβεβαίωσε με τον χειρότερο τρόπο.
Όλα τα κόμματα, παλιά και νέα, υπερεκτιμώντας τη δύναμη της επικοινωνίας, επιχειρούν να δημιουργήσουν μια ελκυστική εικόνα. Πολιτευόμενα εκτός οικονομικής πραγματικότητας, καλλιεργούν ξανά ψευδαισθήσεις και αυταπάτες. Καταφεύγουν σε μηνύματα τα οποία σε καμιά περίπτωση δεν συνιστούν πολιτική ατζέντα. Προσπαθώντας να συγκαλύψουν την ένδεια προτάσεων, ιδεών, αλλά και τις ανακολουθίες τους, υποκαθιστούν την πολιτική με εύπεπτα σλόγκαν, κενά περιεχομένου: «Ξεμπερδεύουμε με το παλιό, κερδίζουμε το αύριο». «Μας πήγαν πίσω, πάμε μπροστά». «Τους πληρώσαμε ακριβά». «Εμείς μπορούμε». Σλόγκαν-πασπαρτού που θα μπορούσαν να κολλήσουν σε κάθε χρώμα, σε κάθε κόμμα. Είναι τα προεκλογικά «όπλα» που επέλεξαν τα επιτελεία, προκειμένου να καταστήσουν ευπώλητο το προϊόν τους.
Τα μεγάλα προβλήματα της χώρας, η οικονομική και κοινωνική υστέρηση, η απόκλισή της από την Ευρώπη, η έλλειψη παραγωγικής δομής, η απουσία επενδύσεων, η ανεπαρκής δημόσια διοίκηση, η αποδιάρθρωση των μηχανισμών του κοινωνικού κράτους, η ανεργία εξοστρακίστηκαν από τη βραχεία προεκλογική περίοδο. Τα κόμματα αποφεύγουν να διατυπώσουν συγκεκριμένες προτάσεις για τα φλέγοντα ζητήματα. Είτε γιατί στερούνται πολιτικού σχεδίου για την έξοδο από την κρίση είτε διότι δεν θέλουν να διαταράξουν τις σχέσεις με την πελατεία τους. Μοναδικός γνώμονας για τα όσα λένε ή αποσιωπούν είναι η άγρα ψήφων.
Τα κομματικά επιτελεία παρέβλεψαν ότι η πρώτη ύλη της επικοινωνίας είναι η πολιτική. Αδιαφόρησαν για τη σημασία και την αναγκαιότητά της. Δεν αντιλήφθηκαν ότι χωρίς αυτή αδυνατούν να συνθέσουν τη μεγάλη εικόνα, να θέσουν την ατζέντα. Και πολύ περισσότερο να επιβάλουν το δίλημμα των εκλογών.