Εφημερίδα Έθνος
4 Οκτωβρίου 2013
Η Χρυσή Αυγή στάθηκε αφορμή να αποκαλυφθούν οι αντινομίες και οι δυστοκίες της πολιτικής που ακολουθούν τα κόμματα. Οργανικά στοιχεία ενός χρεοκοπημένου συστήματος τα ίδια, αδυνατούν να κάνουν την υπέρβαση, προχωρώντας στην ανατοποθέτησή τους. Ανήμπορα να μελετήσουν τη νέα πραγματικότητα και τα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί στην Ελλάδα της κρίσης, επαναλαμβάνουν τον παλιό κακό εαυτό τους.
Προσπαθούν με ξεπερασμένα εργαλεία και τους γνωστούς τους φορμαλισμούς να αντιμετωπίσουν τα φλέγοντα προβλήματα της οικονομίας, της κοινωνίας, της πολιτικής. Έτσι, όμως, όχι μόνο βρίσκονται σε αναντιστοιχία με τις σημερινές ανάγκες και απαιτήσεις, αλλά επιτείνουν την κρίση εκπροσώπησης που καταγράφεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις.
Η αμηχανία που επέδειξαν από την πρώτη στιγμή απέναντι στη Χρυσή Αυγή οφειλόταν πρωτίστως στην ανικανότητα κατανόησης του φαινομένου. Με ανεπίτρεπτη ελαφρότητα κατέφυγαν σε τακτικισμούς, σε ανώφελες μικροπολιτικές αντιπαραθέσεις, σε κινήσεις εντυπωσιασμού. Θεώρησαν ότι «καθάριζαν» με ρετσέτες περί ακροδεξιού και νεοναζιστικού κόμματος. Παραγνώρισαν το γεγονός ότι η ανταπόκριση που βρήκε οφείλεται και στην εκφρασμένη αποστροφή μιας μερίδας πολιτών απέναντι στο πολιτικό σύστημα και στα κόμματα.
Οι ψηφοφόροι της και οι ερωτοτροπούντες με το φασιστικό μόρφωμα είδαν στη Χρυσή Αυγή τον πιο κατάλληλο -ας μου επιτραπεί η έκφραση- «επιβήτορα» του πολιτικού συστήματος. Δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν ότι άλλο είναι να εγκαλείς το σύστημα για ανεπάρκεια, ανικανότητα, ακόμη και για φαυλότητα, και διαφορετικό να βάλλεις ευθέως εναντίον του κοινοβουλευτισμού.
Αυτή την ανορθολογική και επικίνδυνη για τη Δημοκρατία αντίδραση υποτίμησε το σύνολο του πολιτικού κόσμου. Ωστόσο, ακόμη και σήμερα που η Χρυσή Αυγή ξεσκεπάστηκε και οι επικεφαλής της οδηγούνται στη Δικαιοσύνη, οι αιτίες που την ενίσχυσαν δεν εξέλιπαν.
Η κρίση δεν είχε επιπτώσεις μόνο στην οικονομία, αποκαθήλωσε, απονομιμοποίησε και το υπάρχον πολιτικό σύστημα. Η απαξίωσή του τροφοδότησε υπόγεια ρεύματα, τα οποία βρήκαν διέξοδο σε ακραίες εκφράσεις του ανορθολογισμού, του λαϊκισμού, της εθνικοφροσύνης και της μισαλλοδοξίας. Σήμερα ήταν η Χρυσή Αυγή, αύριο ίσως κάτι άλλο.
Η αποκατάσταση του κύρους του πολιτικού συστήματος δεν θα επιτευχθεί με άσφαιρες πολιτικές, αλλά με καθαρές και κυρίως αποτελεσματικές στρατηγικές. Η κρίση εκπροσώπησης δεν θα αντιμετωπιστεί καταδεικνύοντας την αποκρουστικότητα των δυνάμεων του ανορθολογισμού, αλλά καθιστώντας αξιόπιστους και ελκυστικούς τους φορείς της πολιτικής – τα κόμματα.