Εφημερίδα Έθνος
23 Ιανουαρίου 2015
Το κομματικό σύστημα, χρόνια τώρα, βρίσκεται σε διάσταση με τη ζώσα πραγματικότητα. Η πολιτική του δεν εδράζεται στις ουσιαστικές ανάγκες της χώρας και της οικονομίας. Έτσι εξηγείται και ο τρόπος που πολιτεύεται. Αποκλειστικό μέλημά του, η διασφάλιση της εύνοιας των πολιτών. Προκειμένου να πετύχει τον στόχο του δεν διατυπώνει καθαρές και συγκεκριμένες θέσεις. Ο λόγος του είναι αφενός γενικόλογος, ασαφής, αμφίσημος και αφετέρου καταγγελτικός, πολωτικός, διχαστικός.
Χαρακτηριστική είναι η εσκεμμένη άρνηση σχεδόν όλων των κομμάτων να μιλήσουν ευθαρσώς, εν όψει εκλογών, για τα φλέγοντα προβλήματα που κρατούν τη χώρα στην υστέρηση. Κι ενώ η προεκλογική μάχη βαίνει στο τέλος της, δεν κατατέθηκαν προτάσεις για τη δημοσιονομική εξυγίανση, το ασφαλιστικό, τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης, την αξιολόγηση στο Δημόσιο, τα κλειστά επαγγέλματα, την προσέλκυση επενδύσεων, τις αποκρατικοποιήσεις, για την παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Μολονότι αυτά τα ζητήματα συνδέονται ευθέως με την έξοδο από την κρίση, απουσίασαν από την αντιπαράθεση.
Οι δύο μονομάχοι κατέφυγαν σε σκιαμαχίες, απευθυνόμενοι κυρίως ή μόνο στο θυμικό. Η ΝΔ με την τρομολαγνεία επιχείρησε να πλήξει τον αντίπαλό της, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ, καλλιεργώντας ψευδαισθήσεις, θέλησε να αξιοποιήσει την τιμωρητική διάθεση των πολιτών. Το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, από την άλλη, μπορεί να επικαλούνται τη λογική και τον ρεαλισμό, ωστόσο συμπεριφέρονται ως συμπληρωματικές δυνάμεις. Η επιχειρούμενη οριοθέτησή τους έναντι του νέου διπολισμού εμφανίστηκε θολή, χωρίς ιδιαίτερο διακριτό στίγμα. Περιορίστηκε σε γενικόλογες διακηρύξεις περί «κόκκινων γραμμών» για την Ευρώπη.
Γεγονός είναι, πάντως, ότι και στο καίριο ζήτημα των σχέσεών μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση τα κόμματα δεν έχουν αποκρυσταλλωμένες θέσεις. Αξιοσημείωτος είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζεται η διαπραγμάτευση με τους δανειστές, επιδεικνύοντας τακτικισμούς και παλικαρισμούς. Ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός τους εξαντλείται στην ικανοποίηση των οικονομικών αιτημάτων. Η παραμονή στο ευρώ αποσυνδέεται από την αναγκαιότητα εναρμόνισης της χώρας με το κοινοτικό κεκτημένο. Ως εκ τούτου, η κυρίαρχη διαμάχη της προεκλογικής περιόδου στερήθηκε ουσιαστικού περιεχομένου.
Στην πραγματικότητα οι εγχώριες κομματικές δυνάμεις, για άλλη μια φορά, επιλέγουν τον δρόμο της ασάφειας και του βερμπαλισμού. Κι αυτό διότι θέλουν να συγκαλύψουν τη ρηχότητα και την ασύλληπτη ελαφρότητα των πολιτικών τους. Η επόμενη μέρα, όμως, απαιτεί καθαρές θέσεις και απόψεις, χωρίς περιστροφές και ρητορική επιπολαιότητα.